Mieszkanie 303

Cornelius zrobił co miał zrobić gdy dostał zlecenie na Lulu. Nie ukrywał też,ze miał niezmierną satysfakcje rozwalając Lancelota. raz,ze zawsze chciał to zrobić, a dwa zabicie księcia to też nie byle jaki wynik! Choć nie miał danych technicznych mecha po prostu zablokował system sterowania i uszkodził hydraulikę, ale nie miał okazji już zobaczyć widowiska. Lancelot był zbyt szybki, a mała czarna kulka zgłosiła się do niego ponownie.
Komunikat go zaskoczył, w zasadzie ledwo się wyłączyła jak nagle znalazł się w dziwnym pokoju. Gdy tylko odzyskał możliwość ruchu rozejrzał się i musiał zamrugać oczami z niedowierzania.
- Co jest do cholery,przecież... - mruknął widząc znajome twarze nie tylko N czy Mello, ale też trupów które powinny być martwe! Zwłaszcza pan rozporek! Z rytmu go wybił nie kto inny jak uroczy puchaty smojed, który powalił go na podłogę merdając ogonem. Małą kulka upadła na podłogę, ale zdołał ją złapać stopą.
Widząc jednak scenę z Noelem i napalonym facetem dyplomatycznie cofnął się pod ścianę stając obok Mello i Matta. Kiedy zobaczył jak pięknie załatwił oponenta szczeka niemal dosłownie upadła mu na ziemię. Nie był nawet w stanie wykrztusić ani jednego słowa. Droczył się nie raz i nie dwa z Noelem,ale za cholerę by nie podejrzewał go o coś takiego.
- O zesz kurwa w mordę, przypomnij mi żeby go nigdy więcej nie wkurwiać - nadal w szoku poprosił Mello.

Matt też otworzył szeroko usta na widok scenki jaka sie rozegrała. Nie spodziewał się czegoś takiego po "uroczym dzieciaku" i mimowolnie sam złapał się za przyrodzenie. Ałć to musiało boleć, chyba.
- Współczuje relacji - mruknął tylko do ducha i poklepał go po ramieniu dla dodania otuchy.
Gdy muzyka ucichła spojrzał na kulkę.A wiec koniec ze zbieranina lodowych osób zaczyna się przedstawienie.

Nie mieli czasu by dalej gawędzić,ale dwie sekundy chyba ich nie zbawią?
- Przed moim ojcem - odparł na tyle cicho by tylko Lulu usłyszał a potem otworzył drzwi. Będą musieli dokończyć pogawędkę później, moze na misji? Minął staruszkę uroczo się uśmiechając a potem wszedł do głównego pomieszczenia i... stanął jak wryty. Plama krwi i odcięte członki mówiły wyraźnie,ze przegapił całkiem niezłą zabawę. Idąc tropem plamy spojrzał na Noela i białego psa.
- I nikt mnie nie zawołał? - rzucił pretensje do kogokolwiek udając smutną minę. Szybko jednak spoważniał widząc napis na kulce, przynajmniej przestałą wkurzać swoją piosenką.
- Nieważne,prolog już był czekam na kolejne rozdziały - dodał

Z zapartym tchem obserwowała, co robi Near. Widząc, jak odcina swojemu niedoszłemu oprawcy głowę, nie mogła się powstrzymać i po prostu strzeliła się w twarz z otwartej dłoni. Co prawda spodziewała się samoobrony, może nawet i zabójstwa z rąk swojego poniekąd przełożonego, ale na pewno nie spodziewała się odcięcia członka.
- Ja śladów nie będę zacierać. - Mruknęła jedynie pod nosem.
Potem odetchnęła z ulgą, gdy kula przestała grać tę wkurzającą muzykę. Z tego co ostatnio sprawdzała, od dawna już nie była dzieckiem. Poza tym, nie miała zamiaru się nikomu i niczemu podporządkowywać, chyba że będzie to jej kapitan albo L czy N we własnej osobie. Jakaś durna, czarna kula nie będzie jej wydawać poleceń!
- Że co proszę? - Noriko zerknęła na kulę jak na siódmy cud świata.

Kiedy Noel zaczął grzebać w jej bucie, zmierzyła go morderczym spojrzeniem, ale nie oponowała jednakże. Chłopak jest dorosłym mężczyzną i na pewno wie, że to źle i nieładnie tak się zachowywać. Kiedy ubił pana rozporka pokręciła w niedowierzaniu głową. Tak, zdecydowanie tego się spodziewała. Chyba musi szepnąć Larinowi o tym.
- Popisuje się. - Mruknęła do Ducha pod nosem, a gdy Noriko zapowiedziała, że umywa ręce, sama pokusiła się o podobny komentarz: - A ja nie będę chronić ci tyka. - Wskazała kuzyna palcem.
Kiedy skończyła się muzyczka, wywróciła oczami. Jakie szczęście, że jest cicho i może znów myśleć. Jakby zresztą jej myśli nie krzyczały same w sobie. Kiedy wyczytała, co kulka na sobie wypisała, mimowolnie parę razy zamrugała, jakby chciała się upewnić, czy faktycznie to samo widzi, co reszta.
- Jesteśmy w ukrytej kamerze..? - Zerknęła to na Ducha, Matta i Noela; oni by pewnie najszybciej jakoś to wykryli.

Noel wywrócił jedynie oczyma teatralnie, na wszelakie komentarze, które dotyczyły jego dość spontanicznego, ale jednocześnie gdzieś tam intuicyjnego, zachowania. Jako poniekąd stróż prawa doskonale wiedział, że powinien sam siebie za to wsadzić za kratki. Ale dobrze też wiedział, że nie miał zamiaru się tam pakować. Nie ma mowy i nawet nie widział takiej opcji w algorytmie. Wypadek przy pracy i samoobrona konieczna, amen. Nie powinni się czepiać.
- Nie trzeba. - Warknął grubym głosem, kątem oka spoglądając na kulę.
Kiedy Mello spytała się, czy nie są przypadkiem w jakiejś ukrytej kamerze czy czymś podobnym, zerknął na nią w zamyśleniu. Co prawda chciał się spytać Ducha, co to za kulka, którą trzyma w dłoni, ale zainteresowany pytaniem kuzynki włączył cybermózg. Tak naprawdę, to tylko chciał go włączyć, bo o dziwo, nie mógł. Przesunął ręką po głowie i karku, by sprawdzić czy nikt mu tam czegoś nie podłączył, co blokowałoby tę moc, ale pod palcami nic nie czuł, poza skórą i włosami.
- Bez jaj... - Syknął cicho, gdy zakuło go gdzieś w głowie. - Macie komplet mocy? - Zerknął po pozostałych obecnych, gdzie miał pewność że mają więcej niż jedną w swoim posiadaniu.

- Twoim ojcem? - Dopytał o szczegóły, ale Han szybciej czmychnął, niż rozwinął pytanie.
Westchnął cicho i pokręcił głową w niedowierzaniu. Obmył sobie jeszcze twarz zimną wodą, nim wyszedł z łazienki, mijając rzecz jasna staruszynkę, której mina wyrażała więcej, niż tysiąc słów. Skierował się do pomieszczenia, gdzie pozostali czekali i czytali napisy na kulce. Spojrzał na ciało z odciętą głową i członkiem, a widząc ślady prowadzące do Neara zamrugał w niedowierzaniu oczami. Potem spojrzał na kulkę, wpatrując się bardziej w znak Geass, niż w napis jaki się na niej pojawił. Rzecz jasna przeczytał go, ale równie szybko wypuścił go z pamięci.
- Chyba wolę się nie rozczytywać. - Nawiązał do słów Acceleratora.

Jak inni zerknął na napisy. a potem pokiwał przecząco głową na słowa Mello. nie robiły na nim większego wrażenia, przywykł do humorów klientów.
- Wątpię, to mieszkanie jest gołe jak aktorki w filmie porno.
Mruknął wskazując ogólnie na pomieszczenie. Mimochodem dostrzegł Lulu z Acceleratorem. Teraz to już całkiem zgłupiał, przecież chwilę temu rozwalił mu lancelota, jakim cudem dychał?! Mimochodem uszczypnął białe futerko, znał reakcje psa więc, gdy tylko chciał go dziabnąć podstawił mu rękę. Tak zdecydowanie zabolało i miał ślady kiełków na przedramieniu. Ugryzienie nie było aż tak mocne, ale od razu zaczęło się goić, a więc zdolność rasowa była aktywna. Pomiział psa po głowie, zwierzaki były kochane, potem spróbował wznieść się lewitacja pod sufit, ale mimo starań nadal pozostawał twardo na ziemi. Złapał więc za kulkę i podrzucił ja w górę. Gdy grawitacja zaczęła ją ściągać na dół opadła mu na środek dłoni, co go zdziwiło. Nie miałby podstawowej mocy? Nie chciało mu się wierzyć, potrząsnął głową i jeszcze raz wykorzystał psa, który tulił mu się do nogi. Tym razem białe futerko bez większego kłopotu straciło oparcie i uroczo przewróciło się na podłogę. Kulka wiec była na to odporna?
- Tylko podstawowa i bonusowa, reszta nie działa - odparł przyglądając się miniaturce sfery.

Matt zerknął to na Noela to na Corneliusa. Spróbował wiec uruchomić swojego rentgena,ale jedynie co osiagnął to zamazany obraz przed oczami Potrząsnął głową jego podstawową i nader nadużywana mocą była prędkość, więc prawdopodobnie została po staremu. Prawdopodobnie, bo nie chciało mu sie już tego sprawdzać.
– Wszystko jasne, jesteśmy w grze. Tu nigdy nei ma wszystkiego na tacy, pewnie odblokujemy je sobie później - skwitował.
Spojrzał na kulę i komunika. Byli w grze?! Nie,ze mu to przeszkadza,ale wolałby być wcześniej o tym poinformowany i zapytany o zgodę, a nie porwany w środku podsłuchiwania!Zdziwił się jednak gdy przeczytał słowo "kosmita". W Keirze było wiele różnych ras,ale w kosmos to oni raczej nie latali.

- I tak nie mamy wyjscia, autor już nam przydzielił role - westchnął do Lulu spoglądając na zdjęcia kosmitów. Jemu brak innych mocy nie przeszkadzał, na panu rozporku co trupem sie słaniał i tak już przetestował.
– W czymś takim nie brałem jeszcze udziału - mruknął do rudzielca - Ale lepiej by gra była warta świeczki. jeśli mowa o białej świątyni to czeka nas niezły rozpierdol. - Dodałł z tajemniczym ale wymownym uśmiechem.
zawsze chciał tam wpaść i trochę urządzić miejscówkę inaczej.Obawiał się tylko wzmocnienia najbardziej mrocznej z jego mocy, ale skoro już ta czarna kulka zrobiła co swoje, to chętnie "kreatywnie" spędzi swój wolny czas.

Noriko zerknęła z podejrzliwością na Noela. Zdziwiona jego pytaniem, spróbowała aktywować swojego sharingana. Było to gekkei kenkai, więc nie stanowiło problemu, by ta moc pokazała, że działa. Próbowała rozpalić mały płomień w palcach, co też jej poszło w miarę sprawnie. Sprawy się skomplikowały, gdy próbowała zrobić coś trzecią z dostępnych mocy. Nie podobało jej się to. Nie wiedziała, co to może znaczyć i dlaczego tak się dzieje, ale wiadomym było, że to kulka maczała w tym palce.
- Rodowa i podstawowa, reszta padła. - Odpowiedziała z warknięciem.
Potem spojrzała na sferę, która właśnie wyświetlała ich cele. A przynajmniej cele na dzisiaj. Świątynia i posągi? To wróżyło ciekawą zabawę, ale też na mur i beton sporo zniszczeń. Jedyne, co jej pozostało, to ubić kosmitę szybko, sprawnie i mieć z głowy. Może wtedy ich wypuści i z powrotem nie zawoła?
- Kiedy ostatni raz byliście w kościele? - Zagadnęła, podobnie prześmiewczym tonem co Accelerator.

Z ogromną dozą podeżliwości w spojrzeniu, spojrzała na Noela. Dlaczego nie mógł aktywować cybermózgu, a tego się po nim spodziewała? Zmarszczyła czoło, zadając nieme pytanie, czy wszystko jest w porządku i czy się dobrze czuje. Na jego pytanie pospiesznie wykonała parę testów swoich zdolności. Niestety, tylko jedna moc odpowiadał ana jej wezwanie. Już mniejsza o majtanie w pamięci. Czemu nie ma niematerialności?!
- Aquakineza. Reszta nie reaguje. - Syknęła niezadowolona, w odpowiedzi na pytanie kuzyna.
Mello spojrzała na Noriko kątem oka. Mimo, że była w połowie azjatką i jej kuzyni przynajmniej, być może i obie siostry, wyznawali buddyzm, ona z kolei wybrała chrześcijaństwo. Mimowolnie położyła ręce na różańcu, który poza ochroną przed demonami, pełnił dla niej rolę amuletu religijnego.
- Trochę minęło. - Mruknęła Mello.

W czasie, gdy niektórzy z mutantów próbowali sprawdzić, co im z puli mocy zostało, Noel posprawdzał pozostałe, które posiadał on. Na jego nieszczęście, została mu sama kriokineza. Odpowiednio użyta może się przydać, ale bardziej wolałby cybermózg albo wizje. Zwłaszcza tym drugim by nie pogardził ze swoją kondycją.
- Nie mam cybermózgu, nie mam wizji. - Raz jeszcze przesunął palcami po głowie. - Nie dobrze. - Skrzywił się pod nosem, kiedy doszedł do niego ten fakt.
Z zamyślenia jednak wyrwał go jasny, zielony napis, który pojawiał się na kulce. Zerknął w jej stronę, podchodząc o parę kroków. Raczej nic mu się od tego nie stanie, intuicję jeszcze powinien zachować. No i ponoć mają do środka nie zaglądać. Jeszcze czego, Noel musi obadać, jak działa ta maszynka. Bo to coś bez wątpienia było maszyną. Na słowo "kosmita", przy dwóch portretach, zapewne ich celów, westchnął cicho i zaczął bawić się włosami.
- Muszę pogadać ze szwagrem. - Mruknął, widząc, co wyświetla się na kulce, a potem spojrzał na drugiego ze szwagrów. - Skąd masz tę kulę? - Zagadnął grubszym głosem.

Kiedy wszedł do pomieszczenia, zauważył zdziwione spojrzenie Ducha, skierowane na jego osobę. Czyżby to on był winien kolizji z Lancelotem? Było dość prawdopodobne. Może potem go odnajdzie i z nim o tym porozmawia, na co się i tak nie zapowiadało. Mimo tego, chciał znać prawdę. Tym jednak się zajmie później, albo po prostu wcale. Jak na razie mieli inne problemy na głowie, w postaci pokazanych przez kulkę celów.
- Nie zapowiada się to na prostą misję. - Westchnął Lelouch, w głowie już układając dialog z wujem. - A ja muszę się wybrać do rodziny. - Poparł pomysł Neara.

Acelerator słysząc narzekania demona rozśmiał sie na cały głos
- Demon w świątyni, tego jeszcze nie widziałem. Uważnej by kapłani cie nie wyświecili. - zachichotał.
Gdy kula gwałtownie się otwarła spojrzał jej stronę, a widząc broń zagwizdał z podziwu. No no takie zabawki to on lubi! Podszedł do stojaka złapał za jeden z pistoletów i obejrzał go dokładnie. Był dziwny,nietypowy, gruby ale wyglądał na prawdziwy. Będąc ciekawym wymierzył w trupa i strzelił. Czeka,czeka i…nic
- E dziadostwo jakieś- mruknął gdy nagle trup eksplodował okrywając najbliższych krwawymi i cuchnącymi kawałkami. Gwizdnął z podziwu.
- Bierę - zawołał łapiąc jeszcze za miecz.
Nie widział wewnątrz człowieka, stał lekko tyłem do niego i zresztą nie zwracał na to uwagi. Bardziej za facynowany był bronią.

Matt sam zaczął chichotać kiedy połapał sie w sytuacji. Az chciał to zobaczyć i aż załował ze nie można było tego uwiecznić.
-Niezły materiał na ksiażkę - skomentował gdy kula się otwarła.
W przeciwieństwie do albinosa podszedł do niej z drugiej strony i bardziej ostrożnie, jak pies do jeża. Oglądał co było na wieszakach, kiedy You przerobił na pasztet truposza. No no, broń była dziwna, a le całkiem interesująca. Gdy wrócił wzrokiem na czarną sferę dostrzegł skulonego mężczyznę. jako,ze nie spodziewał się takiego widoku odruchowo odskoczył w tył.
- Co jest do cholery - mruknął wskazując w środek kuli. tego się nie spodziewał

Cornelius na razie tylko przygladał siec ałej tej wymianie zdań i informacjom na ekranie. Dla niego tow sumie było jak kolejne zlecenie,chociaż z tymi tutaj niekoniecznie musiał sie dogadywać. Gdy kula się otwarła lekko się wzdrygnął. idąc w ślady poprzedników podszedł do stojaka gdzie stał Matt i wziął w rece drugi rodzaj broni. To wyglądało dziwnie,pierwszy raz trzymał cos takiego w rece i pojęcia nie miał jak to działa. Poza tym,ze miało dwa spusty,a więc zapewne kombinacja musiała odpalać więcej niż jeden tryb. A potem spojrzał na Matta jak na siódmy cud świata, widząc jego reakcję. Schylił się i zajrzał do kuli, na widok skulonego gościa gwizdnął z podziwu. Dobrze wiedzieć,ze to nie był robot,chyba,ale te wszystkie kontrolki i przyciski robiły wrażenie.
- Witamy w grze RPG - mruknął dźgając go palcem w policzek - Co to za typ? - zapytał zerkając w stronę tych bardziej doświadczonych.

Lloyd zdążył sie za ten czas udać do toalety,a raczej schować się przed kamerami. Gdy Gantz go teleportował z kabiny wyszedł jego hologram sterowany przez interfejs.
On sam poczekał cierpliwie aż unieruchomienie i gęsia skórka minie, a potem poprawił opadające okulary.
– Dobry pomysł, w kapitolu mam urwanie głowy, poza tym… trochę rzucałbyś się w oczy. Nie czujesz się tu trochę samotny bez bandy dzieciaków? – zagadnął na powitanie. Poklepał jeszcze sferę dłonią dawno nie miał tej przyjemności.

Hrabia tylko westchnął cicho. On samemu w takiej klitce by szybko zwariował, albo zająłby sie czymś twórczym…
– Goni mnie trochę czas, wiec się sprężę. Dzisiaj w hangarze pojawił sie zmodyfikowany mech. starszy typ który sam projektowałem i wyprodukowałem. Mech mechem, maszyny zmieniają właścicieli, problem w tym, że został wyposażony w moduł Lambda, a jego sztuczna inteligencja już związała się z pilotem. Produkowałem tylko jednego mecha z tym tym modułem na zlecenie, a klientem był sam lider.
Spojrzał to na Gantza to na czarna kulkę. Zaprojektowanie samej sfery było trudne, projektowanie całego systemu, której jest częścią, trwało dobre kilka lat. To była technologia którą ich stowarzyszenie niekoniecznie chciało się dzielić.