Centrum Handlowe "Goldtime"

Różny sprzęt elektroniczny, tego aktualnie potrzebował najbardziej. Nie tylko dla siebie, robił zakupy dla całego gangu. Wbrew pozorom nie zawsze tylko kradli, czy się zabijali, czasem robili też dobre rzeczy. Jak na przykład rozdanie paczek potrzebującym. Poza tym nie był przestępcą miał prawo wejść jak normalna osoba na zakupy. Pokierował sie od razu na odpowiedni dział, po drodze mijając stanowisko z płytami muzycznymi. Przystanął przy stoisku audio, wziął słuchawki i zaczął przesłuchiwać co ciekawego oferowali. Szybko zaczął przytupywać w rytm muzyki, chociaż nie znał zespołu to muzyka dość szybko wpadła mu w ucho. Po chwili zdołał zapomnieć gdzie jest i po co przyszedł, po prostu zaczął podrygiwać w rytm muzyki. Z racji tego, że nie zwracał uwagi na to co działo się wokół niego w końcu zderzył się z jakaś "przeszkodą". Dopiero jak się odwrócił zdał sobie sprawę, że owa przeszkoda była jakaś kobieta. Odruchowo złapał ja za rękę by nie uderzyła w półkę obok.
- Przepraszam, w porządku? - zapytał.

Kobietą, na którą wpadł Mail w swoim muzycznym zapomnieniu, była Cheng. Postanowiła, że zaraz po tym, jak się zdrzemnie i zregeneruje siły, pójdzie zagwarantować sobie to, co było jej potrzebne do pracy jako dziennikarka. Z tego też powodu udała się do sklepu z rozmaitą elektroniką. Co prawda nie znała się na tym i nie była ekspertem, ale co podstawowe potrafiła wybrać. No i zawsze może poprosić o pomoc pracownika. Wdzięki kobiece mają wiele kluczy do męskiej psychiki, a Huan doskonale potrafiła z nich korzystać, jeśli jest taka potrzeba. Traf jednak chciał, że gdy miała zamiar zmienić alejkę, zderzyła się z zaabsorbowanym muzyką chłopakiem. Nie boleśnie, ale gdyby nie jego asekuracja pewnie nie zdążyła by z szoku zareagować.
- Nic mi nie jest. - Odpowiedziała na jego pytanie. - Nie przepraszaj. Wiem, jak muzyka potrafi wyłączyć na otoczenie. - Blado się uśmiechnęła, chcąc rozluźnić atmosferę.

- I tak powinienem bardziej uważać - westchnął i zdjął słuchawki z uszu.Wystarczy tego słuchania, resztę posłucha już w domu. Wrzucił wiec wybrany tytuł do koszyka,razem z kilkoma innymi płytami.
-Może w czymś pomóc? - zapytał. Odrobina dobrej woli nikomu nie zaszkodziła, a kobieta zdawała się być sympatyczna. Chociaż szczerze wątpił, czy dzięki temu poprawi sobie relacje międzyludzkie, które już dawno temu zmienił na wirtualny świat. Nie oceniał też jej po wyglądzie, akurat na te wdzięki (nie)staty był odporny, co czasem miało swoje plusy, zresztą już dawno przy Mello się przekonał, ze przy azjatach łatwiej trafić w totka, niż określić ich wiek.

- Znasz się na laptopach? - Spytała, zerkając na niego z uniesioną brwią. - Nie wiem, na co powinnam zwracać uwagę, a trzeba mi nowego na teraz. Telefonu też. - Podrapała się po karku.
Nie miała stuprocentowej pewności, że trafiła do dobrej osoby, która mogłaby jej pomóc. Nie chciała też go męczyć na zakupach. Nie był pracownikiem, więc tym bardziej źle się czuła, że perfidnie pytała, czy ma umiejętności odpowiednie do tego, by być dla niej wsparciem. Nie mniej, nowe znajomości czasami się przydają. Może ich drogi się niejednokrotnie skrzyżują, a wpadnięcie na siebie będzie początkiem przyjaźni albo współpracy? Rozmówca nie wydawał się być zły, raczej po prostu był typowym graczem, który olewa świat realny na rzecz świata wirtualnego. Tacy nie byli groźni, o ile nie był to skrajny przypadek uzależnienia, a na to przy dyskutancie nie wyglądało.

-Informatyka to moje drugie imię - przyznał a potem rozejrzał się po sklepie i podrapał po głowie - Nie wiem czy w tym sklepie znajdziemy coś ciekawego. To nie jest sklep tematyczny wiec ich oferta raczej jest mała, ale można spróbować - wyjasnił.
Mimo,ze sklep był duży, to wybór był pozorny,nie raz i nie dwa sie już o tym przekonał. W większości też był to najgorszy sprzęt ponieważ tak jak Cheng większość się nie znała i brała to co najtańsze. Oczywiscie czasem trafiały się perełki i nie krytykował ogółem takich marketów, wszystko ma swoje plusy i minusy i adresuje swoje oferty do konkretnej grupy. Gdyby wszystko było takie samo,szybko by się znudziło.
- Pośpiech nie jest dobrym doradcą. Do czego ma być potrzebny ten laptop? - zapytał powoli ruszając w stronę odpowiedniego działu.Chciał mniej więcej wiedzieć bo inny będzie sprzęt do pracy biurowej,inny do gier. Po drodze stracił do koszyka pudełko z grą którą i tak miał zamiar kupić od przeszło tygodnia. Gdy miał czas recenzował takie gry, zawsze wpadło mu za to dodatkowo parę groszy.

- Naprawdę? - Blado się do niego uśmiechnęła. - Byłoby miło, jakbyś mi pomógł. Nie będzie to problem? - Posłała mu niepewny, wyczekujący zerk.
Ten się zgodził, na co w dziękującym geście lekko się skłoniła i ufnie dała się poprowadzić do odpowiedniej alejki. Zanotowała też w pamięci, by zgarnąć parę innych urządzeń, ale laptop był priorytetem. Swojego starego raczej już nie odzyska. Kątem oka spojrzała na grę, jaka wylądowała w koszyku chłopaka. Tytuł nic jej nie mówił, ale zapewne jest dobra skoro tam trafiła. Mail wyglądał na takiego, co się na tym zna.
- Praca. Na swój sposób biurowa. - Odpowiedziała Cheng ze spokojem. - Nie jestem typem gracza, więc korzystam z komputera tylko do pracy i buszowania po internecie.
Jeśli będzie potrzebne, zdradzi coś więcej, jeśli chodzi o pracę i dokładniejszą jej specyfikę, ale póki co wolała nie odkrywać o sobie zbyt wiele. W każdym razie nie nieznajomym. Musiała najpierw się zaaklimatyzować do tego wymiaru. Upewnić się, że znów będzie na miejscu, które zajmowała w poprzednim. No i czym prędzej musi się spotkać z Gaarą. Co to za prawa ręka, która nie ma kontaktu z resztą ciała?

Nie potrzebował wnikać w szczegóły. Jej życie,jej praca, jej działka, on chciał tylko wiedzieć na co ma zwracać uwagę przy wyborze sprzętu. Nie ma sensu przepłacać za lepszy sprzet lub brać taki który nie będzie w zasadzie dobrze wykorzystany. I odwrotnie zbyt słaby komputer nie sprosta oczekiwaniom.
-Najmniejszy - odparł przystajac przy odpowiedniej półce. Laptopy zajmowały całą alejkę. Spojrzał na etykiety pierwszych dwóch.
-Po kupnie radziłbym od razu zmienić system operacyjny. Najnowsze gówno jakie tu zainstalowali nie wziąłbym nawet za dopłatą. Dziurawy jak ser szwajcarski pod względem zabezpieczeń i irytujący interfejs. Aktualizacji nie da się wyłączyć, a sprawiają problem i łapią masę wirusów. - zaczął wyjaśniać idąc dalej. Zatrzymał się przy mniej więcej czwartym laptopie.
- Ten ma całkiem dobre parametry do pracy biurowej i przeglądania internetu wystarczy, nie wiem tylko jak z ceną- westchnął. Niestety ci trochę za bardzo się cenili, ale maja przecież cała jeszcze alejkę do oglądania. Nie miał też nic przeciwko pomocy, skoro się na tym zna przynajmniej jedna osoba nie wpadnie w zaciosowi systemu marketingu i liczenia kasy dla zysku.

Cierpliwie słuchała tego, co ma do powiedzenia. Czuć było, że to jest jego świat, w którym się odnajduje jak nigdzie indziej. Tym bardziej jej tym imponował, bo sama pewnie by wybrała po prostu pierwszy lepszy, który jej zdaniem ładnie wygląda. Pewnie też okazałoby się, że jest to najgorszy na sklepie, a tak ma przewodnika.
- Cena nie jest problemem. - Powiedziała, nieznacznie zamyślona. - Szefostwo raczej się nie obrazi, jak poproszę o jednorazowy bonus do wypłaty. - Analizowała, mimo że nic jej to nie mówiło, plakietkę przy wskazanym modelu. - Jak znajdziemy coś tańszego będzie miło, ale nie ma konieczności ograniczania budżetu.
Ta deklaracja była odważna, ale od czego jest zakup na raty, w razie potrzeby, by samemu z tego wyjść. Zaraz po zostawieniu zakupów w domu, musi się udać do kapitolu na małe przeszpiegi i po swoją dotychczasową pozycję. Zapewne nie będzie to aż tak proste, jakby się mogło zdawać, ale musiała temu wyzwaniu podołać. Kobiety są bardzo uparte, jak sobie coś postanowią. Nie ma wtedy na nich mocnych!

Ach nie ma to jak zakupy na koszt firmowy! Jak trafia sie okazja tylko korzystać, w końcu rachunek dla "wspólnego dobra" Przeszedł dalej i spojrzał na kolejny egzemplarz. Kolejny miał nieco większą ilość cali co mogło być plusem, i był w podobnej cenie.
- Nie wiem jak długo jest włączony ale obraz nie wygląda najlepiej. - mruknął i przełączył z zapętlonej animacji na edytor tekstowy, ekran zaczął migotać, niezbyt mocno,ale widocznie. Przeniósł wzrok na etykietkę z naciskiem na nazwę producenta, i lekko sie skrzywił.
- Ma dobre parametry, ale firma niestety stawia ilość nad jakość. Miałem trzy laptopy z ich firmy, jeden padł mi 3 miesiące po kupnie. - westchnął i przystanął przy dwóch kolejnych.
- Jeden z chwytów marketingowych: damy pani bonus ale zapłać pani 3x tyle co normalnie
Przy tym egzemplarzu akurat dodali myszkę i dodatkową kamerkę w zestawie. o Ile myszka byłą przydatna tak kamerka do pracy biurowej była zbędna, no chyba, ze na konferencje na skype. Wskazał wiec na jego sąsiada.
- Podobny do tego wcześniej, trochę gorszy procesor, ale jego cena nie jest taka zła. Obraz też wydaje się być dobry. Tylko klawiatura bardzo zwarta,ale to można dokupić za grosze.
Na resztę nie zwracał już uwagi. Gdyby sam miał wybierać pewnie by obleciał te alejkę w parę sekund i poszeðłby do innego sklepu,ale on ma o wiele większe wymagania.

- Skrócona żywotność to nic, czego powinniśmy szukać... - Cheng skrzywiła się mimowolnie, gdy zauważyła miganie ekranu; tak nie powinno być. - Wada produkcji?
Tego laptopa jednak, za niewypowiedzianą poradą, skreśliła z listy. Inne modele tej marki też, skoro są podobnej jakości co do tego wadliwego i wariującego urządzenia. Nie chciała być zmuszona szybko się z nim żegnać i oddawać na gwarancję. O ile w przypadku tej firmy o jakiejkolwiek gwarancji może być mowa. Wysłuchała co mówi o ostatnim z oglądanych modeli. Jego też skreśliła, skoro jeden z poprzednich był lepszy parametrami.
- Ciężki wybór... - Jak to kobieta, nie była zdecydowana i dalej się wahała który wybrać. - Jeden z poprzednich był lepszy od tego, więc tamtego wezmę. - Zadecydowała ze spokojem.
Zawróciła w stronę laptopa, który Mail wcześniej skomentował, że jest dobry, a zbyt drogi. Dla niej pieniądze nie grały roli, wyda tyle, ile potrzeba. Chwyciła za kartonik, który trzeba dać obsłudze przy kasie by swój egzemplarz odebrać. Tyle kupione, ale, jak to kobieta, nie byłaby sobą bez dopisania paru rzeczy do listy.
- Parę rzeczy by się przydało kupić, skoro już tu jestem. - Lekko skrzywiła się pod nosem. - Telefon, czytnik e-booków, odtwarzacz muzyki, tablet... - Podrapała się po karku.

Gwizdnął z podziwu na listę zakupów.
-Jeśli chodzi o telefon tu są też popularne komunikatory. Wielkość ta sama co telefonu,ale zamiast ekranu dotykowego posiadają hologramy. Trudniej je też hakować bo ich oprogramowanie opiera się na działaniu kryształów, nie wymagają też gniazdka co godzinę. Ale nie znam się na nich aż tak dobrze - zaproponował alternatywne rozwiązanie. sam korzystał z tego i z tego, smartfon był idealny do grania, tamto do zbierania ochrzanu od Mello, bo ta rzadko kiedy miała dobry humor.
- Część laptopów ma też funkcje 2w1 niektóre maja odpinane ekrany dzięki czemu są jak tablety. - dodał skoro też była mowa o tym i o tym.
Niczego nie narzucał, po prostu informował, choć osobiście uważał,ze jak coś jest do wszystkiego, to jest do niczego. Wolał mieć jeden przedmiot o max 3 funkcjach i mieć takich kilka, niż mieć wszystko w jednym. To nigdy po prostu udać się nie mogło.

Kiedy wspomniał o komunikatorze, aż sobie wyobraziła, jak to może działać. Nie miała styczności z czymś, co mogło działać tak, jak opisuje Jeevas system, w poprzednim wymiarze. Skoro był trudniejszy do shakowania, tym bardziej kusiło ją i jego dopisać do i tak sporej listy zakupów.
- Taki komunikator nie jest złym pomysłem... - Propozycja Maila przypadła jej do gustu. - Też warto się zaopatrzyć, jako służbowy środek kontaktu. Znajdziemy jakieś tutaj?
Kiedy wspomniał, że niektóre modele komputerów mają również funkcję tabletu, na chwilę się zamyśliła nad tym faktem. Uznała jednak, że i tak wolałaby mieć laptop i tablet jako dwa urządzenia. Osobno dają więcej możliwości, ze względu na inne części i oprogramowanie. Blado uśmiechnęła się do niego.
- I tak wolałabym mieć osobno tablet od laptopa. - Powiedziała swoją decyzję.

Ten wymiar po prostu miał swoje rozwiązania i nie wszystko było takie samo jak w świecie zewnętrznym, ktoy i tak częściowo tu przenikał. Zapewne każdy dostawca tego sprzętu który był na półkach z zewnątrz miał w tym interes i zarobek inaczej by świeciły pustkami.
- Nie w tym sklepie,ale w tym budynku na pewno - odparł. Centrum handlowe naprawdę było olbrzymie i spokojnie braknie dnia by wszystkie punkty pozwiedzać.
- Ok - mruknął i poszedł w stronę wszelkich tabletów. Tym razem szybciej obleciał półkę wzrokiem. Wybrał jakieś 5 sztuk które kolejno puknał w obudowę.
- te są godne uwagi, tamten jest w przecenie chyba im nie schodził, ale nie jest zły. - wykazał konkretny model. Nie chciał się powtarzać z firmami, po prostu pominął te co wolą zysk nad jakość. W sumie sam zawiesił na nim wzrok, miał chyba trzy wziąć... przynajmniej Mello by nie psioczyła ze za drogo, a znając ja zadowoli się średnim sprzętem. A reszta i tak się nie znała poza Corneliusem więc miałby mniej zawracania głowy.

- Potem się w niego zaopatrzę. - Skinęła głową w zrozumieniu.
Mail pokazał propozycję tabletów, które powinny być dla niej odpowiednie, a Cheng latała spojrzeniem od jednego do drugiego. Ponownie nie potrafiła zdecydować się na jakiś konkretny. Widząc, że Matt spogląda w stronę przecenionego modelu, sama na nim zawiesiła oko. Jego zdaniem nie był zły, a nawet zdaje się, że chce go sam kupić. To chyba była wystarczająca rekomendacja dla klienta? Zdecydowała się, że weźmie egzemplarz, dlatego i z tego tabletu chwyciła za kartonik, by potem odebrać swój tablet od sprzedawcy. Aż zaczęła drżeć o stan rachunku, jednak tym będzie się martwić potem. Swoją drogą, Huan była pod wrażeniem wiedzy młodego chłopaka i podziwiała go za to.
- Skąd tyle wiesz o komputerach? - Zagadnęła po chwili milczenia.

Sam wziął trzy pudełka do koszyka, przy kasie rzecz jasna zapłacą nie przyszedł tu kraść przecież. Ponad to skoro jest promocja która nie jest wyzyskiem to tym bardziej warto skorzystać.
- Zawsze lubiłem komputery i gry. Niezbyt byłem lubiany przez rówiesników wiec uciekałem w świat wirtualny. Możliwosc zmiany gry na moje zasady sprawiała mi frajde, zanim się obejrzałem zaczałem na tym zarabiać - streścił szybko swoje przygody. E boków na szczęście szukać nie musieli, były po przeciwnej stronie
- Czytniki są tu. Polecam z nich korzystać nawet do przeglądania zdjęć. Laptopy i tablety odświeżają obraz wiele razy na sekundę, inaczej nie można by oglądać filmów. Ale czytniki odświeżacza dopiero wtedy gdy sam użytkownik zmienia stronę. nie meczy to wzroku i oszczędza baterię. - wyjaśnił.
Tym razem nie proponował konkretnego,raczej mało z nich korzystał i nie miała ż takiego doświadczenia. W zasadzie to mało co czytał, najczęściej poradniki do gier czy inne artykuły w sieci.

Po opuszczeniu komisariatu pokierował się miedzy zabudowania, a potem po prostu teleportował się do swojego wymiaru, gdy tylko znalazł w miarę odpowiednie ku temu miejsce. kamery i świadkowie nie byli czymś pożądanym. Tam przywdział już swoje standardowe ubranie oraz charakterystyczną maskę, po czym pojawił się na jednym z dachów budynków w bogatszej dzielnicy miasta. Rozejrzał się dokładniej. jego oczy aktualnie miały aktywny wyższy poziom sharingana, dzięki czemu był w stanie dostrzec i wyczuć zawirowania w strukturach wymiaru. Charakterystyczny punkt dostrzegł na dachu Centrum Handlowego, na co uśmiechnął się pod nosem. Nie ma to jak ironia losu, ten sam budynek zrujnował podczas walki z Ishidą w innym wymiarze, a teraz miał odebrać Itachiego z.. ta samą osobą. Zanurkował w dachu a potem wyłonił się już na ścianie  charakterystycznego budynku. Przesuniecie o kilka metrów punktu docelowego jednoznacznie świadczyło o tym, że to tu. Uruchomił swoje oczko, przed nim zaczęła się pojawiać charakterystyczna spirala obracając się w prawo. O ile zazwyczaj jemu to wystarczało do przemieszczania, tak tym razem środek zaczął się powiększać, a w okrągłej dziurze migotać dwie sylwetki. Gdyby był w pełni sił obraz byłby wyraźniejszy, ale musiało to wystarczyć. Nie miał czasu na odpoczynek, a co gorsza takie otwarcie portalu zżerało zapasy czakry. Na szczęście o wiele mniej, gdy sam tu podróżował z Cheng i Deidarą. Nie ma opcji zaraz po pogawędce udaje się na odpoczynek, wystarczająco już dzisiaj zrobił.

- Dobrze wiedzieć. - Cheng posłała Mailowi uśmiech.
Skoro czytnik e-booków miała wybrać sama, podeszła bliżej. Nie minęła długa chwila, jak wybrała ten, który otwierał najwięcej ilości formatów. Nie chciała musieć kombinować w razie czego, jak otworzyć coś, czego nie otwiera czytnik z ograniczoną bazą. Dobrała i jego do już wybranych zakupów. To miała z głowy. Nie piekliło jej się z zakupem odtwarzacza muzyki. Może to zrobić z telefonu czy laptopa chwilowo. Za telefonem też się musi rozejrzeć. I iść do drugiego sklepu po komunikator, zaraz jak wyjdą z tego sklepu pełnego gratów.
- Pracujesz, czy dalej się uczysz? - Zagadnęła w drodze do komórek.
Matt wyglądał bardzo młodo, więc uznała to pytanie za poprawne i na miejscu. Poza tym, w dobie mocy regeneracji wygląd nie idzie z wiekiem. Do tego: jak nie pracuje, a szuka pracy, zawsze może pomyśleć, czy nie zaciągnąć go do pomocy, jak sama ze swoją pracą się upora.

Noriko miała spore problemy by wyśledzić trasę biegu Tobiego, a jeszcze większe by go dogonić, a przynajmniej go nie zgubić w tym pędzie. Nawet biegnąc niemal dosłownie ile sił w nogach, wspomagając się odpowiednimi technikami i technologią, Mochiko miał znaczną przewagę. Dziewczyna aktywowała swojego sharingana, by w razie czego szybciej zareagować. Ułatwiało to trochę sprawę, ale i tak ta gonitwa nie była prosta i przyjemna. Kiedy dotarła na miejsce, zdziwiła się na to, jaki cel podróży wybrał uciekinier. Póki co, postanowiła że jedynie poobserwuje. Tym bardziej, że zdobywanie informacji to też część pracy policjanta. Mimo wszystko wolała nie wrócić z niczym, a nie zapowiadało się na sukces w próbie aresztowania. Chociaż, gdyby wykorzystać element zaskoczenia, miałaby szansę...

Matt faktycznie był młody, miał zaledwie 20 lat na karku, chociaż wiele starszych osób też wyglądało młodo.
- I to i to, nie uważam sie za speca w informatyce, ale łapę różne zlecenia - odpowiedział zgodnie z prawdą.
Przy kasach na szczęście nie było kolejek i uwinęli się szybko ze swoimi zakupami. Po drodze zahaczył jeszcze o punkt z gazetami gdzie w sumie kupił paczkę fajek. Tak tak każdy ma jakieś nałogi, on ma dwa! Gdy gdzieś dalej zamajaczył mu szyld sklepu z telefonami i komunikatorami wskazał kierunek. Droga była prawie prosta,wiec szybko sie tam znaleźli, półki aż uginały się od komórek i komunikatorów. Sam wziął jeden, obejrzał mimochodem i odłożył na półkę. Elektronika rzecz jasna była przyczepiona kablem by klienci ze zbyt lepkimi łapkami nie zwędzili tego i owego do kieszeni.
- Samsunga sobie daruj. kiedyś mieli dobre telefony,ale postawili na ilość. Szkoda lubiłem ich - westchnął. W zasadzie z nokią było podobnie...

Gdy tylko panowie stanęli obiema stopami w tym świecie portal od razu zaniknął. Nie było potrzeby trzymać go aktywnego, jeśli już nie będzie potrzebny, każdy kawałek czakry był cenny. A im jej mniej tym bardziej.
- Chyba mnie nie doceniasz Itachi - również go powitał. Chętnie by pogawędził dłużnej, ale centrum nie było ku temu dobrym miejscem, zwłaszcza kiedy na Ciebie poluje pół miasta. Zerknął na Ishidę jego mina na swój sposób była urocza. Taa uczucie dejaviu jest dziwne, ale niegroźne. Niemniej doceniał jego umiejętności, uszkodzenie maski to już coś. i gdyby nie rinengan to faktycznie było by krucho.
- Nowa duszyczka? Jeżeli się zgodzi, przez trzech idiotów nie mieliśmy okazji pogadać - westchnął teatralnie rozkładając bezradnie ręce. Miał na myśli oczywiście dwóch swoich przeciwników i partnera z wybuchowym temperamentem.

- Rozumiem. - Posłała mu kolejny uśmiech i w zrozumieniu skinęła głową. - Jak na osobę, która nie uważa się za speca, twoja wiedza w tym temacie jest pokaźna. - Pochwaliła, idąc w stronę kas.
Kolejek nie było i całe szczęście. Po krótkiej rozmowie z miłą ekspedientką, Cheng uiściła odpowiednią opłatę. Potem pożebra u Gaary o zwrot kosztów uzyskania przychodu. Kiedy Matt na chwilę się ulotnił, by zaopatrzyć się w papierosy, Cheng kupiła po wydaniu każdej z większych gazet. Musi się w nich rozeznać, skoro pracuje jako dziennikarka. Poczyta w domu przy herbacie, na razie schowała je do torebki. Poszła za nim do sklepu, gdzie mogła nabyć telefon i komunikator. Słuchała rad Jeevasa, kiwając głową że je rozumie i nie trzeba powtarzać parę razy.
- A Prestigio? - Wskazała na model, który wpadł jej w oko.

Kiedy poczuła dłoń na ustach, niemal natychmiast szykowała się do ataku, ale usłyszawszy głos swojego dowódcy nieco spuściła z gardy. Nie to, że nie była już czujna, po prostu lekko się rozluźniła, bo zawsze jedno drugiemu plecy osłoni. Skinęła głową, jako gest przyjęcia polecenia. Rzecz jasna nie miała zamiaru milczeć i bawić się w dziecinne pisanie karteczek czy wiadomości na telefonie. Po prostu będzie mówić bardzo cichym szeptem. Na tyle głośnym, by Ackerman ją usłyszał, ale też na tyle cichym, by nie zdradzić swojej obecności i pozycji przeciwnej stronie barykady. Chciała wykorzystać jakąś technikę, by ich spętać, ale uznała że nie do końca powinna. Nie w tej chwili. No i pewnie by się to fiaskiem skończyło.
- Tobi właśnie otworzył portal dla Itachiego i towarzysza. Dopiero przez niego przeszli, ale nie wiem skąd. - Ledwie słyszalnym szeptem poinformowała dowódcę. - Tego drugiego chyba dopiero zwerbowali do bandy. - Wysunęła dość logiczne sugestie, na podstawie tego co widzi.

Hugo zgodził się dołączyć do organizacji. Z dwojga złego, wolał już być łowcą niż zwierzyną, bo z tego co się zdążył zorientować, jeśli by nie stał się ich członkiem, po prostu by stał się ich ofiarą. Życie było mu tyle miłe, że choć nie było to do niego podobne, zdecydował się na odważny krok i wstąpienie w szeregi wroga. Z Itachim jako przewodnikiem, przekroczył wymiar. Kiedy tylko znalazł się po drugiej stronie portalu, lekko pochylił się, by zaczerpnąć powietrza. Krew kapała mu z nosa, ponad to lekko kręciło się mu w głowie. Nie zwykł do takich środków lokomocji, ale musiał się szybko ogarnąć. Rozejrzał się uważnie po otoczeniu, które było dziwnie znajome.
- Czy to nie ten sam budynek, w którym się spotkaliśmy na poprzednim wymiarze? - Spytał, marszcząc czoło i zerkając pytająco na Tobiego. - Jest w za dobrym stanie...
Pomijając nieznośne i coraz mocniej dokuczliwe osłabienie, spowodowane międzywymiarową podróżą, którą odbył poniekąd na piechotę, Gaspard ponadto miał wielkie uczucie dejavu. Tak, był coraz pewniejszy, że ten budynek, a przynajmniej identyczny do tego, przemeblował swoją techniką na poprzednio zamieszkałym przez niego planie. Tym bardziej nie miał pojęcia, jakim cudem dalej stoi w stanie nienaruszonym.