Stara rzeżnia

Ostatni tydzień go coraz bardziej dobijał. nic tylko zawracanie głowy. W porządku: nie nudził sie, zapewniali mu masę ciekawych rozrywek,ale nie miał czasu by robić to co chce, ledwo padł na wyrko, a już rano go budzili. Czasem jego grafik był zbyt upierdliwy, dlatego gdy zwierzył okazję po prostu sie urwał z labolatorium. Nie był więźniem mógł wychodzić i w wolnym czasie robić to co chciał...no prawie, w zabawę w zabijanie i demolkę nie mógł sobie pozwolić, bez późniejszego wysłuchiwania litanii i potracenia kieszonkowego. I innego trucia dupy.
Po wyjściu na miasto początkowo nie robił nic ciekawego, wszedł tylko do pierwszego lepszego fastfooda by w końcu poczuć smak chemii i innego smacznego syfu jaki zjadł po drodze. Smacznego syfu trzeba dodać. Zaraz potem trafił na ślad swojego tatusia, ich relacje były…bardzo skomplikowane. W pogoni za nim dostrzegł zaparkowany motor, stąd bez chwili namysłu wsiadł na niego i czmychnął przy użyciu mocy. Po brawurowej jeździe po ulicach miasta i tak go zgubił.
- Cholera - syknął pod nosem.
Jeszcze jakiś czas przeszukiwał okolicę, ale jedynie na co natrafił to na jakieś porachunki gangów. Niezbyt przejmując się strzelaniną i trupami zabrał zgrzewkę piwa z jednej skrzynek, a potem pojechał dalej. Zatrzymał się pory kawałek dalej, miejscówka mu nawet pasowała, cisza i spokój. Usiadł w dogodnym miejscu w jednej z dziur w ścianie i zaczął popijać piwko, rozmyślając przy tym o swoich sprawach.

- Kto mi gwizdnął motor?!
Ku zaskoczeniu Noriko, która złożyła raport na policji, a potem kupiła czarne szkła kontaktowe, przed centrum handlowym nie było już jej motocyklu. Przetarła twarz dłonią, próbując niczego nie spalić na miejscu. Temperament rodu Uchiha był trudny do opanowania, ale po paru głębokich wdechach się jej to udało. Sięgnęła po telefon z kieszeni brązowej, miejscami futrzanej kamizelki. Szybko uruchomiła wykrywanie sygnału GPS, a następnie ustawiła wyszukiwanie nadajnika w swoim jednośladzie. Kiedy o dziwo, punkt na mapie przestał się przesuwać, szybko tam podążyła. Z ukrycia zauważyła młodego, nieletniego ale już nastoletniego, chłopaka. Nie dość, że pił piwo, to jeszcze tuż obok niego stał jej pojazd. Zastanowiła się, jak to rozegrać. Do jej głowy wpadło, żeby się pobawić. Nie jest w mundurze, a ciemne jeansy, biało-czerwona bluzka w paski i brązowa kamizelka na pewno nie wskazywały, że ta kobieta to stróż prawa. Podeszła do dwukółka, gwizdnęła niby to w zachwycie, a potem spojrzała na albinosa. Może nie wyglądała, ale bacznie badała jego reakcję.
- Fajny motocykl. - Podeszła bliżej chłopaka. - Skąd masz? - Zagadnęła, póki co nie zdradzając ani tego, że w sumie to była jej maszyna, ani tego, że tak w sumie to jest z policji.

Pogrążony w myślach nie spodziewał się tu nikogo, nie licząc szczurów, kotów czy innych tego typu bezpańskich zwierząt.Nie myślał specjalnie o wymontowaniu GPSu czy w ogóle przerabianiu motoru, po powrocie do centrum i tak zamierzał go porzucić. Wypił ostatni łyk, zgniótł puszkę, a potem cisnął nią w stronę szczura. Trafił czego dowodem był głośny pisk szkodnika,a potem rumor w głębi pomieszczenia. Zaraz potem sięgnął po następną. Najlepsze pod słońcem nie było, ale lepsze to jak woda i soczki. Spojrzał na kobietę, wyglądała zwyczajnie, mniej zwyczajna była miejscówka do której się zapuściła.
- Pożyczyłem,ale na przejażdżkę nie licz - odparł mimochodem otwierając puszkę. Nie to,że był ostrożny, po prostu nie było już za wiele paliwa w baku.
- Jeśli jesteś od tamtych popaprańców, nie interesują mnie wasze sprawy - mruknął mając na myśli napotkanych członków gangu. Wszak nie mógł wiedzieć, że jest z policji.

- Właściciel o tym nie wie, co? - Uśmiechnęła się do niego.
Lekko nakierowywała go na fakt, ale dalej jednak grała jak postanowiła grać. Badała jego reakcję. Chłopak był dość ciekawym osobnikiem, który zdawał czerpać radość z każdego możliwego łamania prawa. Kątem oka spojrzała na gang, który rozrabiał nieopodal. Nie była na służbie, więc w sumie to olała. Wróciła spojrzeniem na Acceleratora.
- Nie mam i nie chcę mieć z nimi niczego wspólnego. - Mruknęła niezadowolona pod nosem. - W zupełności starczy popaprana rodzinka. - Dodała półgłosem do siebie.

- Taa, jasne - mruknął z ironią.Jasne, że właściciel nie wiedział, a on nie wiedział, że ona wiedziała, o tym, że nie wie.
- Interesujesz się motoryzacją? - zagadnął podłapując jej temat.
Na wzmiankę o gangu odetchnął trochę z ulgą, przynajmniej jeden upierdliwy kłopot mniej. Chcąc, czy nie usłyszał wzmiankę o popapranej rodzince, na co uśmiechnął się mimowolnie pod nosem. Żeby znała jego relacje z Mao...
- To skoro nie jesteś od nich co robisz w tej dziurze? - zagadnął z czystej ciekawości. On cóż miał powód, który właśnie popijał, a który i tak zwędził tym tam z gangu.Nie obawiał się narkotyków, wyglądało na to, że chcieli se uciąć imprezkę, ale ktoś im plany pokrzyżował,a skoro i tak nie skorzystają, to szkoda by się towar zmarnował. Czego kamery nie widzą tym mniej kłopotów. Czasem nawet i on potrzebował chwili spokoju.

- Powiedzmy... - Noriko wywróciła oczyma. - Ten motor mi tak trochę mój przypomina. - Usiadła obok niego, uniemożliwiając mu trochę ucieczkę. - Bo w sumie, jest mój.
Następnie machnęła ręką w geście olewczości i powiedzenia, że w sumie to wszystko jest w porządku. Nic się przecież takiego nie stało. Motor znalazła, w dość dobrym stanie. Na paliwo pieniądze też posiadała, więc nie zamierzała robić z tego powodu sceny. Poza tym, sama jak na oficera policji nie postępuje aż tak zgodnie z obowiązującym aktualnie prawem. Na jego pytanie zerknęła na niego kątem oka.
- Spacer i podziwianie widoków. - Odpowiedziała bez emocji. - Takie okolice dziwnie mnie przyciągają. - Wzruszyła ramionami, nie mijając się nawet z prawdą.
Takie dzielnice rzeczywiście przyciągały tę kobietę, ale bardziej zawodowo niż z własnej woli. Co nie zmienia faktu, że i tak się po takich kręci. No i trochę są w jej stylu. Jako buntowniczka lubiła żyć na krawędzi między grzecznością a jej przeciwieństwem. Jedyne, czego się nie łapała, to używki.

No proszę zwędził motor właścicielkę dostał gratis. Uśmiechnął się mimochodem na te wieść. Może powinien w totka zagrać? Skoro jednak już siadła obok niego to maszyna z pewnością miała jakiś nadajnik. Ale i tak nie zamierzał zabierać maszyny, potrzebował transportu na chwile, kasa za sprzedaż czy za części go nie interesowała. Nie zamierzał też nigdzie uciekać.
- Brawo, znalazłaś zgubę, zamierzasz teraz wezwać policję? - zagadnął.
Była to nieświadoma z jego strony gra słów, co miało swój urok w tej sytuacji. Sięgnął po jedna z puszek piwa i postawił między nimi. Tak, wiedział,ze zapewne bedzie wracać na motorze, ale troche nie zaszkodzi wypić.
- Jedna normalna w tym popierdolonym świecie - skomentował tylko Nie potrafił zrozumieć całego tego materializmu,promocji i tak dalej. Pieniędzy nie negował,ale nie rozumiał jak można wydać cała wypłatę na ciuchy,kosmetyki czy inne pierdoły.

- To nie będzie potrzebne. Przecież nic się nie stało. - Olewczo wzruszyła ramionami.
No cóż, paradoks w tym był taki, że gdyby zgłosiła kradzież na komendę, to nie dość, że najpewniej koledzy by ją wyśmiali, to jeszcze sama by musiała się zająć sprawą własnego motocykla. Raz na jakiś czas zerkała na bandę, która nieopodal coś knuła. Może i nie jest na służbie, ale i tak musi zareagować, gdyby nadarzała się konieczność. Spojrzała na puszkę piwa, którą postawił między nimi. Po krótkim namyśle ją złapała. Jedno piwo nie zaburzy jej percepcji. Otworzyła wyskokowy napój, upiła sporego łyka i ponownie spojrzała na chłopaka.
- Szybciej znajdziesz uciekinierów z wariatkowa, niż normalnych. Fakt. - Mruknęła pod nosem. - A ciebie co tu przygnało? Nie jesteś za młody na alko i takie okolice?

No tak, nie ma przecież to jak wyrozumiałość kolegów po fachu, i ironia losu w jednym. No ale skad mógł wiedzieć, się mówi trudno. A skoro wszystko wyjaśnione to na cholerę drążyć dalej temat. Jej reakcja na puszkę mu sie spodobała, no i to jest rozmowa.
- Mam to w dupie. Chciałem sie w końcu wyrwać z tych cholernych murów i się rozerwać. A piwo i tak było ich - wymownie wskazał na grupkę mężczyzn, która kręciła sie nieopodal.
- Zwariowałeś do cholery? - krzyknął jeden z nich - szef nas zabije!
- Mello a nie szef!
- To co robimy w końcu?
- Kończymy robotę - zarządził inny. Zaraz potem tamci się przemieścili gdzieś dalej bo ich rozmowy stały sieę mniej donośne.
- Tchórze, gdyby nie szef już by zwiali z podkulonymi ogonami - skomentował tylko. Sadził, że gangi się wyżej cenią...

- Cholernych murów? - Zerknęła na niego pytająco.
Po tym zdaniu za wiele nie mogła stwierdzić. Cholernymi murami zwie się tak samo szkołę czy uczelnię, jak i szpital, albo więzienie. Nie mówiło to dużo o miejscu, skąd przyszedł jej rozmówca. Kiedy rozmowy wewnątrz gangu stały się głośniejsze, natychmiast zaczęła wytężać ucha. Może się dowie czegoś, co powinna przekazać na komendzie? Po wypowiedzianym pseudonimie, coś jej w głowie zaświtało.
- Chyba wiem, skąd są... - Mruknęła pod nosem prawie bezgłośnie, bardziej do siebie niż do Acceleratora.

- Skup się, celuj dokładniej, powtórz jeszcze kilka razy, jakbym był cholernym tresowanym kundlem. - mruknął. - Nie jestem superkomputerem, ani robotem by odwalać za innych robotę.
Miał swój talent,władał taką a nie ina mocą, ale miał coraz większe wrażenie,że coraz więcej osób widzi w nim superkomputer, a nie człowieka. Cholernie irytujące zjawisko, choć gdy sam zobaczył na wykresach co się dzieje w jego głowie, sam był w szoku ile tego wszystkiego jego mózg musi ogarnąć.
- Na pewno nie z mafii, oni takich szczurów nie przyjmują - podsumował.
Ksywka jaką użyli nic mu nie mówiła, nie zagłębiał się w ten aspekt życia miasta poza niezbędne minimum.

- No na psa nie wyglądasz. - Noriko pokręciła głową w niedowierzaniu. - Kto tak męczy? Rodzice? Nauczyciele? - Podpytywała, bo jego słowa rozbudziły jej ciekawość.
Sama była szkolona prawie od dziecka, choćby i z powodu tego, że urodziła się w tym a nie innym klanie. Potem, jak dołączyła do policji, trening był niemalże od nowa, a nawet gorszy niż za dzieciaka z ojcem. Przez chwilę zamyśliła się, upijając niewielkiego łyka z puszki. Oby tego nie żałowała potem.
- Co masz na myśli w słowie mafia? - Zerknęła kątem oka na grupkę uciekinierów. - Na typową mafię nie wyglądają, ale na bank są zorganizowani. Jakoś. - Pozwoliła sobie zauważyć.

- Opiekunowie - odparł krótko, zawieszając wzrok na grupce uciekinierów. Cokolwiek tam planowali według niego mieli marne szanse na powodzenie. Ale nie jego sprawa, najwyżej policja czy też zakład pogrzebowy podziela miedzy sobą zyski.
- Zorganizowana grupa, mająca szerokie wpływy i załatwiająca swoje brudne interesy w białych rękawiczkach. Nie patyczkowali by się też z wyeliminowaniem i zastraszeniem konkurencji w brutalny sposób. - rozwinął swoja myśl.
Pod pojęciem "szerokie wpływy" miał na myśli kluczowe pozycje czy to w polityce, czy biznesie, czy też w innych ważniejszych dziedzinach. Po prostu znacznie wyższy poziom od tego co tu im zaprezentowali. Gangi nie miały aż takiej władzy w całym mieście, te raczej ograniczały się do konkretnego terenu, czy konkretnych gałęzi interesów. Choć wiadomo im silniejszy gang tym większy wpływ, co już samo w sobie stwarzało potencjał do stania się mafią. Tylko to czy gang to wykorzysta,czy nie, to już inna bajka.

- Tresują cię jak psa? - Zdziwiła się na jego słowa - Co na to rodzice?!
Zdziwiła się szczerze na informację, którą pokrętnie sprezentował jej Accelerator. Wątpiła, czy normalny rodzic wyraziłby zgodę na to, by na jego dziecku poczyniać taką tresurę. Rzecz jasna nie wiedziała, że tak właściwie to jego ojciec jest równie chory na umyśle, i w sumie to jego synek i tak mało co obchodzi. Tak nie mogła tego zostawić. Sama zabijała, jeśli wymagała tego misja, ale nie zniesie znęcania się nad dzieckiem! Potem znów spojrzała na uciekających panów uzbrojonych i pewnie już nie aż tak młodych. Pokręciła w niedowierzaniu głową.
- To raczej zwykły gang... - Skwitowała, wzruszając ramionami. - Nie wydają się ogarnięci.

Spojrzał na nią jak na idiotkę. To,ze na szyi miał obroże nie znaczyło,ze był psem na posyłki.
- Moja matka nie żyje, a ojciec jest pierdolnięty. Normalne dzieciaki w takiej sytuacji lądują w domach dziecka, ale ja wpadłem w szpony innego systemu. I tylko mi nie współczuj, bo mi się zaraz chce wymiotować - dodał.
Wolał pominąć cała historię z ojcem i tym jaka tajemnice skrywał on i V.V. W sumie to się sam jeszcze dziwił czemu ten mały skurwiel nie nasłał na niego jakiś zabójców. Uznał,ze też jest rąbnięty? Zresztą wątpił by ktokolwiek mu uwierzył, nie był idiotą by znowu sie tam pchać. Choć chętnie złoży V.V reklamacje.
- Bo nie maja przywódcy obok siebie. Gdyby nie strach przed karą, nie mieli by nawet motywacji do działania. - dodał
Miał w sumie gdzieś to co robili, byle by mu w drogę nie wchodzili.

- Powalone relacje rządzą. Moją rodzinę wymordowali jej członkowie. - Stwierdziła luźno, jakby to nie było nic nietypowego i zdarzało się to ciągle i znowu.
Nie zamierzała pytać o więcej. Jak będzie chciała, sama pogrzebie albo kogoś o to grzecznie i uroczo poprosi, na razie nie potrzebowała kolejnych informacji. Tym bardziej, że chłopak nie wydawał się być skory do zwierzeń, co oczywiście rozumiała i nie zamierzała nadużywać tego, że i tak coś jej zdradził. Potem zastanowiła się nad jego słowami. Trochę było w nich sensu, ale przy tym nie uznała zaproponowanej wersji za zdrową.
- Ja tam z szefem się wolę kumplować. - Wzruszając ramionami upiła sporego łyka.

Gdy tylko powiedziała o swojej rodzince gwizdnął z podziwu. Przy tym jego relacje z ojcem są łagodne,chociaż nie zmienia to faktu, że jeden drugiego chciał ucapić.
Upił kolejnego łyka. Też nie chciał jej ciągnąć za język. Zdawał sobie sprawę,ze to są trudne tematy do rozmów,zwłaszcza gdy samemu ma się takie a nie inne relacje i sytuacje.
- Lepiej już być wolnym strzelcem. nikt nie siedzi nad głową,nie ma też odpowiedzialności - skwitował luźno.
Nikt nie siedzi i nie zrzędzi nad głową, ani też nie ma pretensji o popełnione błędy. Jak dla niego idealne rozwiązanie.

- O ile się nie jest wyjątkową jednostką, to jest trudne. - Noriko wzruszyła ramionami. - Ja tam wolę być sobą, niż maszynowo tworzonymi pracownikami, ale i tacy są potrzebni.
Oceniła go po raz kolejny wzrokiem. Było w nim coś niepokojącego, ale jednocześnie uroczego. Była ciekawa jego osoby, ale jednoczseśnie gdzieś tam była wręcz nazbyt ostrożna, co do kontaktów z nim. Upiła sporego, kolejnego łka. Jakiekolwiek i skądkolwiek to piwo nie było, było smaczne, to musiała przyznać.
- Babska ciekawość. Ile w ogóle masz lat? - Zerknęła na niego pytająco.

Nie był maskotką do tulenia, o czym parę osób sie już przekonało. W tej sprawie to kierować się do innych jego sobowtórów.
-Jesteś w wojsku? - zaptyał lekko zdziwiony.
Wyjatkowa jednostka raczej kojarzyła m się z wojskiem, ci zawsze mieli lepsze zabawki od cywilnych jednostek, co zresztą było zrozumiałe. Ale wygląd Noriko raczej nie wskazywał na to,nie miała żadnego munduru. Chyba, że w motorze były ukryte ciekawe zabawki, nie miał czasu by się temu przyjrzeć. Jej urody nie komentował, sam miał azjatyckie rysy twarzy, byle by nie była wredna - w myśl zasady: co rude to wredne.
- Siedemnaście - odparł biorąc kolejnego tym razem większego łyka. Cóż wiek to nie jest znowu żadna tajemnica, a na upartego i tak by znalazła w jakieś bazie danych i tak.

- Niet, ale i tak muszę nosić w pracy uniform. - Odpowiedziała, tak właściwie to zgodnie z prawdą.
Nie wiedziała jeszcze, na ile szczera powinna, bądź po prostu może, być z rozmówcą, więc wolała być ostrożniejsza. No i Noriko nie była naturalnie ruda. Jej włosy były czarne, ale zachciało jej się zbuntować i zmienić ich kolor mocną farbą. Czerwony to w sumie spontaniczny wybór, bo nic innego nie wyglądało względnie naturalnie, z kolorów o których ewentualnie myślała. No i był wredna, jak najbardziej, zwłaszcza dla osób, które ustały na jej odcisk.
- Młody jesteś. - Uśmiechnęła się blado. - Czemu włóczysz się sam, zamiast z rówieśnikami? Aż tak cię pilnują w... tym ośrodku szkoleniowym? - Zagadnęła, zerkając na niego pytająco.

- Heh same ograniczenia- skomentował noszenie uniformów.
On miał z tym spokój, nie zmuszali go do tego,ale tez sam trochę się stawiał. Jeszcze czego, by dyktowali mu w co ma się ubierać.Co innego gdyby przymusowy strój dawał jakieś bonusy,ale w 90% ogranicza swobodę ruchów i sprawia dyskomfort. O niewygodnych butach wspominając. Na wzmiankę o rówieśnikach prychnął pod nosem.
- Niby co mi dadzą spotkania z nimi? Nie interesują mnie plotki o dziewczynach, czy historie o przygodach na imprezie. Powiedz mi który z nich pilotuje mechy bojowe, albo kogoś zabił ?- Zagadnął mając na myśli Suzaku.
Nie tyle co się z nim przyjaźnił, ale widywał go dość często w kapituło i czasem zamienili ze dwa słowa.Raz czy dwa tez pomagał w kalibracji tego ustrojstwa, choć w wiadomy sposób nie wiedział za dużo o całym projekcie. Tak jak o zapewne nie wiedział jakie badania prowadza razem z nim. Niby ta sama strona i pracodawcy, ale dwa inne podejścia.

- Przynajmniej po robocie mogę chodzić tak, jak mi się chce. - Uśmiechnęła się kpiąco.
Co właśnie widać zresztą. W pracy, jakby się tak ubrała bez misji incognito, zebrałaby pewnie ostre cięgi i naganę. Zwłaszcza od kochanego kapitana, który jest perfekcjonistą do zrzygania. Niby jako Azjatka też była perfekcjonistką, i albo robi idealnie, albo wcale, ale nie miała z tym aż takiego parcia na szkło, jak Ackerman.
- Pewnie znajdą się i takie jednostki. - Wywróciła oczyma na jego słowa. - Wyjątki od reguły i te sprawy... - Potrząsnęła głową, chcąc jakby wywiać z niej dziwne myśli. - Ciekawe masz hobby.

- Może tak,może nie. Te zwykłe dzieciaki nigdy nie zdobędą ani nie nadrobią zaległości. Szkoła to strata czasu, uczą się pierdół, gdy osoby poza systemem Keiru są szkolone już od dziecka. Szkoła to tylko fabryka potulnych kowalskich którzy potulnie będą słuchać szefa - podsumował tonem z wyraźną nuta sarklazmu.
Wiedział co mówi, mimo że nigdy w szkole nie był, jego wiedza z fizyki była na poziomie uniwersyteckim. Gdyby miał iść normalnym programem nauczania,jego podstawowa moc nie osiągnęła by więcej jak 10% tego co teraz posiada. I mógł dać sobie rękę uciąć ze taki N czy L, czy Suzaku również byli poza standardem. Choć Suzaku jeszcze uczęszczał równolegle do szkoły, to zdawało się to być po prostu czysta formalnością. Zresztą tamtemu na maturze zależało, Acceleratorowi wcale. Papier to tylko papier nic więcej.
- Mówie tylko,ze system miasta do mnie nie pasuje - dodał upijajać kolejny łyk

- Mogliby program nauczania zmodernizować i nie ignorować talentów. - Przytaknęła na jego słowa.
Sama nie szła typowym trybem nauki. W sumie, to kompletnie nie uczęszczała do szkoły. Wszystko co wie, uczyła się sama, albo uczył ją ojciec czy któryś z senpaiów w pracy. Może dlatego, że rodzice chcieli ją chronić przed światem, tudzież tą nieszczęsną masakrą klanową? Nie mniej, i tak chyba wyrosła na odpowiednio wyedukowaną istotkę.
- Mało komu się podoba. - Poszła w jego ślad i upiła sporego łyka. - Młodzieńczy bunt rządzi!