Ratusz

Makoto, wraz z towarzyszącym mu You, właśnie zjawili się w okolicach ratusza, który był najważniejszą częścią kapitolu. Sam nie wiedział, od czego zacząć i czy powinien nadużywać swoich uprawnień. Jedyne co wiedział, to to że brak dostępu do person działała mu na nerwy, mimo że tego nie pokazywał po sobie ani trochę. C.A.D., który również działał jedynie jako odtwarzacz muzyki, drażnił go wisząc bezradnie na jego szyi. Westchnął cicho, chowając z powrotem dłonie do kieszeni i krocząc w stronę charakterystycznego budynku. Po drodze, półtonem, wymieniał się z towarzyszem spostrzeżeniami.
W tym czasie Cheng przybyła na miejsce, niemal natychmiast kierując się w stronę działu podlegającego Gaarze. Musiała w końcu się tam przedstawić i określić swój mniej oficjalny zawód, a także chwilowo przejąć nad nimi dowodzenie, póki Gaara nie jest w stanie.
- Przejmuję nad wami dowodzenie. - Na powitanie rzuciła do zgromadzonych ludzi. - Gaara aktualnie wymaga opieki medycznej, która została mu zapewniona. Żaden i żadna z was nie jest upoważniony, by znać szczegóły i do niego iść. Czy to jest jasne?
- Myślę, że zrozumieli. - Odezwał się Makoto, wchodząc do ów pomieszczenia wraz z You. - Czy kapitanowie rozdzielili już zadania, w sprawie znalezienia i neutralizacji pieczęci?
- Coście za jedni? - Spytała pod nosem Huan.
Yuki westchnął cicho, sięgając do kieszeni marynarki po charakterystyczną bandamę, tudzież pieszczochę, z czarnym "S.E.E.S" na czerwonym tle, którą nałożył na lewe ramię. Następnie schował ręce do kieszeni spodni, ze spokojem czekając, jak rozmowy na ich temat ucichną.
- Powiedzmy, że jednak to my mamy prawo decyzyjne. - Odezwał się ze spokojem, zerkając kątem oka na kobietę i cierpliwie oczekując jej reakcji.

You zaraz po opuszczeniu akademiku, w swoim stylu podwędził stojacego harleya i z pasażerem pokierował sie do kapitolu, albo raczej ratusza, jaki stał na terenie kompleksu. Nie zamierzał się sprzeczać ze swoim opiekunem, z drugiej strony jemu brak mocy nawet tam odpowiadał… Po drodze jaka zleciała na pogadankach o zaistniałej sytuacji,zaparkował motor i udał się do środka. Sam też niezbyt chętnie sięgnął po opaskę,która w zasadzie różniła sie tylko drobnymi szczegółami. Co prawda nie mógł działać sam i niezależnie, bo podlegał pod Makoto, ale skoro już był członkiem organizacji mógł z tego przywileju korzystać.
– Przestańcie debatować czy jesteśmy prawdziwi, tylko bierzcie się do roboty– warknął gdy ktoś próbował poswarzyć ich stanowisko. – Stan wyjątkowy i podwyższona gotowość powinny byc wprowadzone zaraz po opadniecie bariery – upomniał.
– Ależ działamy!– zaprotestował Lloyd który ponownie wyłonił sie z wiązki laserowej. – Przynajmniej dział obrony bo za nich nie odpowiadam – wskazał na zgromadzonych polityków i rozłożył bezradnie ręce.
– Procedura zabezpieczenia ogoniastych bestii została wdrożona i wykonana. Laboratoria oparte na magii wdrążyły już wewnętrzne procedury, trzem z nich udzielono szybkiej pomocy, jeden jest pod szczególną obserwacją. Piloci jak i mechy zwykłej generacji są w każdej chwili gotowe do użycia.
Zameldował krótko i na temat. W sumie jemu tam było wszystko jedno, kto aktualnie wydaje mu rozkazy. Byle to nie był Lulu.

Chłopak nawet nie reagował, na rozmowy które uciszył You. Kobieta zaś jedynie westchnęła cicho, odbierając na tablecie raporty z poszczególnych działów. Kiedy tylko pojawiła się wiązka lasera, powoli materializująca postać białowłosego, Makoto i Cheng zgodnie zerknęli w stronę Lloyda, gdy przybył zdać krótki, ale jak najbardziej rzeczowy raport. Ani kobieta, ani mężczyzna nie zareagowali nawet na sposób, w jaki naukowiec pojawił się w pomieszczeniu. Huan i tak to widziała, a Yuki zwyczajnie nie był wylewny w reakcjach, nawet na coś, co było rzadko spotykane i nietypowe, niemal wiecznie zachowując na twarzy niczym niezmącony spokój.
- Zrozumiałem. - Powiedział tylko z pomrukiem.
- Poza połową Kuramy wszystkie ogoniaste bestie są na terenie miasta, zabezpieczone technologią? Żaden kontener nie zginął? - Upewniła się Cheng, zerkając na Lloyda kątem oka.

You tak jak pozostali także spojrzał na laser i zmrużył oczy. Doskonale znał tą wiązkę sam doświadczył takiej teleportacji. Nie tyle spojrzał na sama sylwetkę Loyda co na punkt w którym zniknął laser. Podszedł bliżej ściany w której zniknął,ale jego oko nie wyłapało nic nadzwyczajnego. Potem spojrzał na stos raportów.

– Maratabi nie stanowi zagrożenia dostarczyłem tylko odpowiedni zestaw do zniwelowania skutków ubocznych. Połową lisiego demona zajęły sie same demony z którymi przebywa, nie wtracałem sie w ich działanie. Pozostałym jinjuriki nic nie jest. Jesteśmy w stanie unieszkodliwić ogoniaste bestie. – Zerknął jeszcze na You. Sądząc po jego reakcji to miał juz do czynienia z tą technologią
– Moduł teleportacyjny jakim się posługuje ma ograniczona wydajność. Obsłuży maksymalnie trzy osoby, bez skomplikowanego ekwipunku. To protyp przeznaczony do szybkiego reagowania.
– Rozumiem - mruknął,ale gdzieś w kościach czuł, że kłamał.

Makoto spojrzał kątem oka na Lloyda, to na You, podobnie zresztą jak Cheng. Oboje czuli, że między panami toczy się niema dyskusja, nawet jak nie mogliby tego w żaden sposób potwierdzić, gdyż wiedzieli doskonale, że wszelakie formy telepatii nie działają. Cheng pokręciła w niedowierzaniu głową, przeglądając od niechcenia otrzymane raporty, Makoto zaś wciąż zastanawiał się, co dokładnie chodzi teraz po głowie mężczyznom, którzy mierzyli się spojrzeniem.
- Macie sobie coś do wyjaśnienia..? - Zagadnął półtonem, dając im znak że lepiej niech się z tym wstrzymają i zajmą czymś ważniejszym.
- Jeśli tak, poszli na stronę albo pogadacie potem. - Mruknęła pod nosem Cheng, przeglądając raporty, lecz kątem oka zerkając na obu białowłosych. - Dobrze, chociaż tym nie musimy się martwić. - Podrapała się po karku, na wieść o zabezpieczonych demonach. - Rozumiem, że nie macie pojęcia, gdzie konkretnie ulokowane są pieczęcie tworzące kopułę? - Spojrzała na mapę miasta.
- Szukają ich. Czekamy na informacje. - Odpowiedział Makoto.
- A co z tatą misiem? - Spytała Cheng, wciąż wpatrując się w mapę.

– Nie – odparł Lloyd
– Tak – w tym samym czasie odezwał sie You.
Zaraz potem obaj zmierzyli się spojrzeniami. Lloyd ufał You jak dzikiemu, rozwścieczonemu zwierzakowi,ale nie zamierzał sie tu kłócić,ani tym bardziej spowiadać na osobności.
– Wiesz, oni raczej maja racje - rozłożył ręce i wskazał na pozostałą dwójkę.
You westchnął i spasował. Nie podobał mu się Lloyd, miał swoje przypuszczenia, ale postanowił zamilknąć. Było mało prawdopodobne,ze powie coś więcej o tej technologi zwłaszcza, że była powiązana z jego ojcem.
Spojrzał na mapkę, wziął pierwszy lepszy flamaster i zaznaczył parę "X" na mapce.
– Tu,tu,tu i tam zakładając ich minimalną liczbę. Dobre miejsca są jeszcze tu i tu - wskazał odpowiednie fragmenty na mapce. - Przy większym obwodzie wykorzystałbym tą wierzę, jest trudno dostępna a jej kształt nadaje się na antenę. Sam jednak użyłbym innego sposobu i umiejscowił je tu,tam i w tych ruinach, za to pominąłbym te pusta przestrzeń, łatwo postawić tam pieczęć, ale bardzo rzuca się w oczy. W tych miejscach ukształtowanie terenu jest dość niepożądane, tu wykorzystałbym metalowe rury do wzmocnienia całej kopuły. Jeśli jest przeciętna osobą nie pokusi sie o bardziej skomplikowane miejsca, jeśli ma jakiekolwiek pojęcia, wybierze moja opcję. - wyjasnił co rusz pokazując różne warianty na mapce.
Dla niego taki schemat nie był skomplikowany, prosta matematyka z paroma zmiennymi.
– Nie jestem psychologiem,ale na moje oko facet wydawał sie pewny siebie. - wtrącił się Lloyd – A to czesto przysłania ostrożniejsze działanie.

Makoto nie skomentował tego żadnym słowem, jedynie uniósł brew, zerkając to na jednego to na drugiego, jakby pytał, czy są dziećmi, czy jednak dorosłymi, a przynajmniej świadomymi i myślącymi, ludźmi. Cheng tylko znów przesunęła dłonią po twarzy, woląc jak na razie się nie wtrącać.
- Lepiej nie wnikać w szczegóły... - Westchnęła pod nosem, komentując podejrzane zachowanie ich towarzyszy, gdy Lloyd dostał się tu wiązką lasera.
- Ym... - Mruknął potakująco Makoto.
Potem oboje skupili się na tym, co pokazuje im You. W milczeniu i ze spokojem przeanalizowali pokazane przez albinosa opcje, gdzie mogłyby znaleźć się pieczęcie. Przez chwilę rozważali za, przeciw i ewentualne mocne i słabe strony konkretnych lokacji, nim wrócili do innego tematu.
- Przede wszystkim musimy przeszukać ratusz... - Huan podrapała się po karku, spoglądając na szefa ochrony kątem oka pytająco.
- Zajęliśmy się tym. Poślę też kogoś do kanałów, jak dostanę raporty. - Zapewnił, łapiąc za telefon, lecz Makoto gestem kazał mu go schować.
- Sprawdzają je. Obiecuję podzielić się wynikami. - Odezwał się ze spokojem, zerkając na niego spod oka i chowając dłonie do kieszeni.
- Niech będzie. - Westchnęła Chinka pod nosem. - Ktoś sprawdza te miejsca? - Cheng spojrzała na mapę z zaznaczonymi obiektami i myśląc nad planem.

– Moi kapitanowie są do waszej dyspozycji. Jedynie zastrzegam sobie prawo do dowodzenia elitarną jednostką.– Odparł Lloyd.
Mimo wszystko mechy typu Lancelot były jego podwórkiem i prędzej padnie jak komuś odda swoją piaskownicę.

You z kolei spojrzał na plany budynku i kamery monitoringu robiac w głowie różne obliczenia.
– Dokładne przeszukanie zajmie ze 30 min, budynek jest spory… – Wymownie zerknął na Makoto, czy go puści. Teoretycznie był szybki i wszędzie wlezie.
Lloyd widząc wymianę spojrzeń syknął cicho pod nosem. jeszcze mniej spodobał mu się obraz na jednej z kamer.
– Wydaje mi się, że to nie będzie konieczne - Lloyd wskazał na Lulu i Suzaku, którzy już byli przy wejściu. – Suzaku jest mobilny i zna korytarze. W zapasie są również szperacze - naukowiec przerzucił hologram na wizualizacje niewielkich maszyn przypominających pająki - Uzbrojone w nowszą technikę, są małe i szybkie. Z dronami przeszukają ratusz o wiele szybciej niż konwencjonalnymi metodami.
You zerknął na to co zaprezentował naukowiec.
– Być może, ale w razie interwencji nadal jest potrzebna obecność pracownika.

- Ym. - Potaknął Makoto na słowa Lloyda.
- W porządku. - Potaknęła Cheng.
Makoto spojrzał również na plan budynku. Nie do końca ufał You, by puszczać go samemu, nawet jak był znacznie szybszy i teoretycznie lepiej wyszkolony w walce bez korzystania z nadnaturalnych dodatków w postaci persony czy magii jako takiej. Mruknął coś pod nosem, mogło to brzmieć jak przyznanie się do niewiedzy, co teraz się powinno zrobić, gdy nagle do pomieszczenia, jakby byli u siebie, weszły kolejne trzy osoby.
- Mogę pomóc w poszukiwaniach. - Zaoferował się Kururugi.
- A ja w obserwacji i obmyślaniu planów. - Dodał od siebie Lelouch.
- A ja se posiedzę i popatrzę, okej? - V.V. usiadł w jednym z wolnych foteli, zakładając nogi na blat. - No co? Na żartach się nie znacie, smutasy? - Wywrócił oczami, spoglądając na ekrany, a w tym czasie zmieniając pozycję na bardziej godną arcyksięcia. - Te pieczęcie to nie jest moja technologia. - Zaczął od postawienia jasno jednego z faktów. - I nie mam z tym nic wspólnego. Rozumiemy się? - Spytał, przerzucając spojrzenie po zebranych, a spotykając się z ich aprobatą. - I super, o to chodzi. - Wpisał do komputera parę komend.

You na widok małego, wrednego kurdupla zamrugał oczami.
– To jakiś zlot rodzinny? – mruknał spoglądając to na naukowca, to na Lulu na V.V się zatrzymując.
czując,że zaczyna tracić nad sobą panowanie przymknął jedno oko i wypuścił jedną z czterech macek. W ułamku sekundy uderzył arcyksięcia w policzek, lekko rozcinając mu skórę.
– To za mojego ojczulka – syknał

Lloyd tylko gwizdnął widząc reakcję albinosa, ale nie interweniował. Chyba już zaczął kojarzyć młodego. Tylko jedna osoba w ich szeregach była upierdliwa i wkurwiała wszystkich, i nie był to Lulu.
– Masz całkiem uroczy ogonek… Ale moze zostawimy rodzinną pogawędkę i uporamy sie z bardziej wkurzajacym kłopotem?

Policzek V.V. niemal natychmiast się zaczerwienił, gdy You uderzył go swoją macką. Arcyksiążę rozmasował go sobie delikatnie, gdyż cios albinosa słaby nie był. Spojrzał na niego, zaskoczony jego zachowaniem, nie mając do końca pojęcia, jak miałby na to zareagować. Spojrzał na swoje dłonie, które ukazały również kilka kropel krwi, z piekącej rany, którą na policzku zostawił mu chłopak.
- Ałć. - Skrzywił się, gdy przetrawił że została mu rozcięta skóra. - Masz niezły tupet, koleś, że podniosłeś na mnie... nibynóżkę. - Zmierzył go spojrzeniem. - Podoba mi się to.
Obserwujący tę scenę panowie z Cheng aż zamrugali w niedowierzaniu. Zwłaszcza Makoto zamarł, nawet nie myśląc nad tym, jak powinien wtrącić się w tą scenę, jako opiekun dla You. Jedyne, co mu wpadło na obecną chwilę, to szybkie sprawdzenie na swoim C.A.D-zie, gdzie jest Aigis. Na szczęście była w kapitolu, widać musiała naładować baterie, więc szybką komendą ją zaprosił przed salę.
- You, mogę cię prosić na moment? - Spytał ze spokojem Yuki, wychodząc z pomieszczenia.

You nawet chwilowo zapomniał,że trochę nagiął procedury by zdobyć te macki. A nie był tak opanowany jak jego partner, wiec dał się ponieść. Nie chciał walczyć z V.V ale do cholery zasłużył na ten policzek! Miał mu coś odpowiedzieć gdy Mokoto wybił go z rytmu. Spojrzał za nim zaskoczony, skurczył macke do minimalnego rozmiaru ruszył za nim.

Lloyd też nie wiedział jak reagować. V.V to nie był pierwszy lepszy "kurdupel" i chyba wszyscy o tym dobrze wiedzieli. Z drugiej strony You miał swojego opiekuna i nie zamierzał się wtrącać, chociaż jako naukowiec sam chętnie, by zwinął albinosa i przebadał od stóp po czubek kudłów. Odprowadził go wzrokiem.
– To chyba dzieciak Mao, współczuje mu ojca – rozłożył bezradnie ręce – Daleko zaszedł, a teraz wypuszczam szperacze. – jakby nigdy nic aktywował paroma kliknięciami swoje małe zabawki. Trzy z nich wylazły z kieszeni naukowca i pokierowały się w stronę Mokoto i You. Niby nie powinien,ale był ciekawy ich rozmowy…

- Metis... - Makoto dyskretnie spojrzał na mechanicznych szpiegów do Lloyda, bo to że posłał paru za nimi nie umknęło jego uwadze, a nie chciał by podglądali. - Aigis. - Drugiemu z przypominających kobiety robotom Makoto wskazał na You, którego ten niemal natychmiast unieruchomił.
- Pan Han zrobił coś wbrew regulaminowi? - Spytała się maszyna, a Makoto pozostawiając ją bez odpowiedzi przeniósł spojrzenie na You i wsadził dłonie do kieszeni spodni.
- Masz szczęście, że skorzystanie teraz z evokera najpewniej by mnie zabiło. - Powiedział tonem wypranym z emocji. - Co robisz ze swoim ciałem to twoja decyzja. - Wpatrywał się w niego ze spokojem. - Jednak kompletny brak raportu na ten temat w moich rękach jest niedopuszczalny.

- Podoba mi się. - Skwitował V.V., odprowadzając You spojrzeniem. - Ma charakter. Nie boi się być sobą i zrobić tego, co uważa za okej.
- Nie sądzę, by psychopaci byli ludźmi zasługującymi na pełnię szacunku... - Pozwoliła sobie ze spokojem zauważyć Cheng, obserwując poczynania Lloyda.
- Trzeba po prostu umieć z nimi... się zadawać. - Arcyksiążę wzruszył niedbale ramionami, przenosząc spojrzenie na ekran, który ukazywał efekty pracy naukowca.
- I kto to mówi... - Mruknął pod nosem Lelouch, nie mogąc sobie nie pozwolić, by skomentować tym samym sadystyczne skłonności wuja.
- Lancelot, w razie czego, jest gotowy? - Zagadnął Suzaku Lloyda, zmieniając temat.

You też dostrzegł nieproszonych gośći,ale nie zdążył zamieść cholerstwa "ogonem". Syknął cicho kiedy urocza zabawka Mokoto go złapała i nawet skutecznie przyskrzyniła. Cóż, gdyby to była prawdziwa walka, to z przyjemnością, by rozwalił robota.
– Nie jestem odpowiedzialny za dostarczanie makulatury. Uzyskałem wymaganą zgodę na zabieg. meldowałem ci też, że mam badania w labolatorium i ze wypadam z obiegu. Nie miałeś zastrzeżeń – mruknął.
No dobra może po drodze zdobył wymagane podpisy na okrętkę, ale już nie jego problem, że komuś sie nie chce czytać! A druga sprawa szczegółowy raport na temat jego stanu zdrowia, czy też ciała spoczywał w rękach odpowiedniej kadry. On i tak oficjalnie by go nigdy nie dostał, nieoficjalnie to już inna bajka.

- A dziękuje za komplement! - mruknął Lloyd zerkając kątem oka na Cheng. Widząc,że obaj panowie dostrzegli urocze zabawki pokierował je dalej. No cóż trudno się mówi, a nawet jak nie były drogie wolał je zachować na później.
– Sam jestem socjopatą, chcesz to sprawdź mój profil. Mimo to nie narzekam na to co robię, a Gaara na moje zaufanie. – wzruszył ramionami. V.V w sumie też się jakoś nie skarżył… Potem spojrzał na półsmoka.
– Czeka na swoim miejscu z naprawioną usterką. Na straty poszedł moduł GPS, ale wątpię co do tego, czy zapisane dane na cokolwiek im się przydadzą. Na razie jednak nie widzę potrzeby użycia go. W gotowości czekają zwykłe jednostki.

- Badanie, a wszczepienie pasożyta w ośrodkowy układ nerwowy, to dwie różne rzeczy, Han. - Makoto odezwał się bez cienia emocji w głosie. - Prędzej czy później będę zmuszony cię zabić, jeśli twoje biomodyfikacje przejmą nad tobą kontrolę. - Spojrzał w jego tęczówki. - Wolałbym tego nie robić, przyjacielu. - Westchnął cicho i spojrzał na robota. - Puść go, Aigis.
Robot niemal natychmiast zastosował się do polecenia chłopaka i przybrał postawę na baczność. Sam Yuki przez moment analizował, co wie o wszczepach w postaci macek, tudzież ogonów. Obliczał i kalkulował w głowie ryzyko z tym związane, choć póki nie dostanie do ręki konkretnej tkanki lub danych o niej, za wiele nie określi, poza tym że doprowadza go to do szału.
- Nie zmuszę, byś się ich pozbył. - Odezwał się Makoto, na moment pogrążając się w zamyśleniu, zerkając na You kątem oka. - Jednak chcę próbkę jej tkanki, lub odpis badań nad nią. - Znów schował ręce do kieszeni, odwracając się do rozmówcy bokiem. - Możemy tak się umówić?

- Też cię lubię, Asplund. - Cheng mruknęła na komentarz naukowca.
V.V. nie mógł się powstrzymać i cicho zaśmiał się pod nosem, poprawiając włosy, a potem spojrzał na ranę w odbijającym obraz ekranie. Suzaku w tym czasie skinął krótko głową. O nic więcej mu nie chodziło, jak o to że Lancelot jest gotowy do działania i naprawiony.
- Dzięki. I przepraszam, powinienem go lepiej pilnować.

Jedna macka w te czy tamtą. jesli miał możliwosć rozwoju i zyskania na sile, nie pogardzi żadna możliwościa. I nie chodziło tu o kasę jaką dostawał za te eksperymenty, chciał dokopać tatusiowi. Z drugiej strony słowa Mokoto go uderzyły, przez chwilę patrzył się na niego zszkolowany nie mogąc wykrztusić z siebie słowa.Nie ukrywał juz nawet swojego zmienionego oka, wiec Mokoto mógł mu się lepiej przyjrzeć. Nie chodziło o to,że mu groził, tylko o nazwanie go przyjacielem. Każdy w zasadzie traktował go jak przedmiot do czego zresztą przywykł.
Gdy go puścił spojrzał na swój merdający dodatek.
– Wiesz,ze nie mam dostępu do dokumentacji. W tej cholernej hierarchii stoję chyba niżej os stażystów!
Po tych słowach skierował mackę do przodu i sięgnął po nóż jaki miał w kieszeni. Jednak kiedy uderzył w koniec macki ostrzem, to złamało się na pół i uderzyło o stojącego robota. Mruknął cos pod nosem, rozejrzał się szukając sposobu na to ustrojstwo, aż w końcu złapał mackę i… zatopił w niej swoje zęby. Nie zwracając uwagi na ból po prostu odgryzł sobie spory kawałek, i wcisnął jeszcze ciepły fragment Mokoto.
– Masz i nie pierdol. – Mruknął a macka niemal natychmiast się zregenerowała. – Bardziej szalony się już stać nie mogę. I to nie jest pasożyt, dostałem komórki czegoś co żywi sie tymi niebieskimi. Poza Narvi wyłowili ich naturalnego wroga, tylko jak zawsze "zapomnieli wspomnieć". Żywi się nimi, ale nie gardził elfami czy ludźmi. Więcej szczegółów nie znam.

– Nic się nie stało, raczej bym się zdziwił gdyby ktoś nie próbował się włamać. I właśnie po to są zabezpieczenia. Chociaż gdybym wiedział,ze po paru godzinach wrócę do akademika, bym go nie zabierał… – odparł Suzaku a potem spojrzał na Cheng.
– Nie fochaj się księżniczko! Tamten tez wydaje sie normalny, ten ciemny znaczy - wskazał za drzwi gdzie rozmawiał Mokoto z You.

- Jak na osobę, która uchodzi za geniusza, nie dopominasz się wiedzy. - Makoto skomentował ze spokojem, spoglądając na chłopaka w zamyśleniu.
Kiedy You wcisnął mu kawałek macki, spojrzał na niego wyraźnie zaskoczony, odbierając kawałek macki. Podał ją androidowi, który natychmiast zabrał ją do laboratorium. Tam przebada ją później. Jak na jego oko i tak macki mogą, z biegiem czasu, walczyć z You o dominację, mimo jego silnej psychiki i swoistej odporności na podobne elementy, z racji swojego nie do końca poprawnego charakteru.
- Wracamy do reszty. - Zadecydował Yuki.
Bez słowa odwrócił się, prowadząc You do pomieszczenia, z którego przed momentem wyszli. Gdy weszli, Cheng akurat cicho prychnęła pod nosem, gdy Lloyd nazwał ją księżniczką, na co V.V. również cicho zaśmiał się pod nosem i pokręcił głową w niedowierzaniu.
- Właściwie, pasowałabyś do mojej... - Spojrzał kątem oka na Leloucha. - Naszej... rodziny. Masz klasę i głowę na karku, a to rzadko się zdarza, niestety.
- Dziękuję za komplement, panie, lecz muszę odmówić tej propozycji. - Cheng nieznacznie skłoniła się przed arcyksięciem, komentując jego słowa.
- I słusznie! - Poparł Lelouch. - Zwariowałabyś.
Makoto uniósł pytająco brew, a Suzaku pokręcił w niedowierzaniu głową. Postanowił czym prędzej zmienić temat. Im szybciej rozwiążą tą sprawę, tym będzie lepiej i dla nich, dla zabicia morderczego nauczyciela i w ogóle dla spokoju mieszkańców tego wymiaru.
- Jak na razie, lepiej by był blisko. - Skomentował słowa Asplunda. - I dobrze, że zabrałeś. Zdążyłeś naprawić ten moduł i nie będzie drażnić pustka po wyrwanym podzespole.
- Jak przebiegła rozmowa? - Zagadnęła w tym czasie Cheng You z Makoto.

Tym razem Lloyd zachichotał na ich uroczą wymianę zdań. Droczył się z Cheng, ale nic do niej nie miał, ot zwykłe zbijanie nudy. Chciał jeszcze coś dopowiedzieć Lulu, ale ugryzł się w język. Może lepiej jak czasem cos przemilczy,zwłaszcza gdzy obok byli Obdarzeni.
– Jesteś zazdrosny o nią, czy ktoś nadal leci z tobą w kulki? - zerknął na Lelucha kątem oka.
Drugim okiem zerknął na monitor, gdy zobaczył znajomą mordę niemal sie przykleił do monitora.
– Jeszcze jego tu brakowało! Co on tu robi?!
Na ekranie rozpoznał gościa o ksywce „pomarańczowy“. Był chyba bardziej pokręcony niż Mao. Potem jednak gdy dostrzegł urządzenie na jego oku szybko poklikał w klawisze, a trzy urocze urządzenia w ułamku sekundy wskoczyły na cel i zanim się ten zorientował czmychnęły z urządzeniem.
– Cóz jemu i tak sie teraz nie przyda a chce coś sprawdzić – mruknął wyjaławiająco a potem spojrzał na Suzaku
– Ze swojego hangaru raczej nie ucieknie. Awaryjnie można użyć Tristiana. Kłopot polega na tym, że mimo masowej rekrutacji nadal nie ma do niego pilota, wiec będę musiał sam się pokwapić – westchnął.
Ten drugi mech był tej samej klasy co Lancelot, Gaara coś wypominał o pięciu maszynach Tylko czarno widział skompletowanie wszystkich przy takim tempie prac nad projektem i środkami.

You wzruszył ramionami na widok zaskoczonego Mokoto. Drogą oficjalną to by czekał z miesiąc pewnie, tak było szybciej.
– Tobie też o nich nie powiedzą. Za wysoki poziom wtajemniczenia. Zresztą mnie nie interesują cyferki i tabelki, a realne osiągi – odparł.
Potem już nie drążył tematu tylko poszedł za nim, przymykając oko. Potem rozejrzał sie po zgromadzonych.
– A ten co ducha zobaczył? – mruknął na widok Lloyda. – Pełna zwrotów akcji. – Rzucił złamany nóż Cheng
– Na pewno chcesz znać szczegóły? – zagadnął Lloyd zerkając na kobietę.

- Chyba wolę nie wnikać... - Cheng zamrugała, na widok uszkodzonego w wyraźny sposób, na oko niegdyś mocnego i ostrego noża.
Lelouch miał coś odpowiedzieć, gdy w słuchawce usłyszał L'a. Odpowiedział mu na parę pytań, jakie padły przez komunikator, a gdy kazał zmienić na nowy model, spojrzał na pozostałych. Wiedział mniej więcej o co może chodzić, choć nie wiedział gdzie tego szukać.
- Macie tu inny typ komunikatora? - Spytał ze spokojem.
- Po co ci? - Spytał jeden z obecnych.
- Potrzebny, zostało mi przekazane by go użyć. - Lelouch odpowiedział, wyczekująco czekając na przekazanie mu urządzeń, albo gdzie ich szukać.
Jeden z mężczyzn, zapewne odpowiedzialny za logistykę misji, na moment wyszedł z pomieszczenia. Sam książę w tym czasie wyciągnął słuchawkę z ucha, którą oddał rycerzowi. Powinni móc komunikować się między modelami, a ponadto skoro najpewniej się rozdzielają, muszą móc jakoś się ze sobą kontaktować. Chwilę potem wrócił z małym kartonikiem.
- Starczy wam? - Spytał chłodno.
- W zupełności. - Lelouch posłał mu uśmiech, natychmiast zakładając jedno z urządzeń na głowę i logując się do systemu. - Ja mogę wziąć jednego mecha. - Zerknął kątem oka na Lloyda.

- Już bym wolał, żeby piekło zamarzło - mruknął pod nosem odbierając "prezent" od mechanicznych pająków.
– Też nie pogardzę… – mruknął You. Skoro było miejsce wolne to czemu nie skorzystać?
Lloyd spojrzał się na You jak na idiotę, a potem spojrzał to na cholerę z ptaszkiem, to na albinosa.
– Wybacz,ale przyjmujemy niezrzeszonych, poza tym obawiam się o twój profil psychologiczny… - przeniósł wzrok na księcia – Pod warunkiem, że będziesz miał zgodność minimum 90% i mech pozostanie pod wojskową jurysdykcją - odparł,mając cholerną nadzieję, że Lulu go niedostanie.
Z drugiej strony może wtedy szybciej skończy projekt pozostałych bo za cholerę nie wierzył, by Lulu łaskawie współpracował.
– Powiedział socjopata… - mruknął You zerkając na komunikatory. Wziął dwa i jeden podrzucił Mokoto. – W akademiku już coś ustalili? - zapytał

Młody chłopak w milczeniu właśnie robił przegląd swojego Asa, który właśnie został dostarczony do hangaru, jego ruchy były szybkie zdecydowane, dokręcał pewne śrubki i sprawdzał napęd lambda, który potrzebował sporej kalibracji, w porównaniu do innych mechów był sporo zacofany no cóż w końcu to tylko zwykły a raczej jak dla Sosuke niezwykły, ponieważ to jest jego jedyny przyjaciel, który dotrzymywał mu towarzystwa.
-hej Al jak sądzisz ile procent szans mamy  na odnalezienie Chidori
-nie wiem tego, ale po dokładnych wyliczeniach jest szansa na 4, 75 procent... odpowiedział spokojnie chłodno i wyrachowanie.
-aż takie marne szanse nam dajesz?
-to są wyliczenia, które mogą ulec zmianie ale jak na razie tak
-no dobra Al teraz odpocznij podładujemy Ci baterie.
robot wyłączył się a chłopak poprowadził kable zasilające do akumulatorów, podłączył je szybko i sprawnie, po czym siedząc obok swojego Asa wyjął kanapkę i wodę i opierając się o niego plecami siedział przyglądając się reszce osób, które kręciły się przy swoich mechach...

- Niech będzie. - Książę westchnął cicho, na ultimatum postawione przez naukowca. - Tak prosto nie popuścisz, prawda? - Posłał mu subtelny uśmiech.
W tym czasie Makoto złapał komunikator podrzucony mu przez You i założył go sobie na głowę, a gdy tylko zalogował się do systemu przeniósł pytające spojrzenie na Leloucha. Ten na szybko przeanalizował wymianę raportów między nim a L'em.
- Z kanałów dalej nie mają sygnału, a pozostałe grupy nic nie odnalazły. - Odpowiedział książę na moment popadając w zamyślenie.
Makoto dyskretnie sprawdził godzinę na swoim telefonie, by ocenić ile czasu zostało im do tego, jak miasto się obudzi i będą mieli większy problem, niż niejaki tata miś szalejący na wolności.
- Nie ma mowy, by dali ci mecha. - Makoto spojrzał na You i analizując w głowie i szybko wszystkie za i przeciw, postanowił, iż: - Ale masz kolejną linię samoobrony. Jeśli chcesz, idź w teren, ale masz się ze mną regularnie kontaktować. - Postukał palcem w założone urządzenie.
- Na razie jest spokojnie, oszczędzajcie pilotów. - Hao, który wraz z Yoh przybył do kapitolu, skomentował posłszane słowa wchodząc do pomieszczenia.
- A ty co tu robisz..? - Spytał Lelouch. - Mieliście badać pieczęć.
- Tak zbadali że nawet marnego pliku z notatnika z danymi nie dali... - V.V. musiał skomentować wtargnięcie kolejnych osób do gromkiej rozmowy.
- Wypadło nam co innego. - Hao z uśmiechem założył charakterystyczny kapelusz o czarnym kolorze wypełnienia i białym znakiem oznaczającym wyspę nekromantów. - Jestem na miejscu, Yoh jest lotny. - Wskazał na bliźniaka, zerkając na resztę. - Jeśli macie coś do zrobienia poza ratuszem, idźcie.
Książę Brytyjski i Król Szamanów przez moment mierzyli się spojrzeniem. Oceniali siebie nawzajem, swoje możliwości i umiejętności, a przede wszystkim czy jeden drugiemu może ufać. Oboje mieli manię kontroli i musieli mieć sytuację w rękach.
- Lloyd, Suzaku. Hangar. - Zadecydował natychmiast Lulu, kierując się do wyjścia. - Wuj zostanie tutaj. - Kątem spojrzał na V.V.. - Twój kod nieśmiertelności nie działa, a ja i tak dla was jestem martwy.
- I tak guzik dostaniesz, a nie robota. - Pokrzywił się mu Vivian z wyraźnym fochem wymalowanym na twarzy, zakładając ręce na piersi. - Siegfried przynajmniej działa.
- Siegfried powinien dawno być sprzedany na części! - Lelouch skomentował na odchodne.
V.V. tylko parsknął pod nosem, w czym zawtórował mu Hao, a Cheng i Makoto zgodnie strzelili facepalmy.Takie przekomarzanki były co najmniej nie na miejscu. Zdaniem Cheng przynajmniej, na Makoto kompletnie nie robiło to wrażenia, a Hao lubił trochę teatru i dramy. Asakura zdjął kapelusz, siadając na swoim zwyczajowym miejscu, które zwolnił mu jeden z urzędników. Reszta poszła w jego ślady, bo aktualnie zajęte były tylko dwa miejsca: To, na którym siedział Hao i to, na którym siedział V.V., które też było swoiście jego, jako przedstawiciela rodu królewskiego, gdy Charles się pofatygować nie mógł.
- Ja jestem tutaj, Gaara nieprzytomny... Gdzie Zuko, Toph, Katara i Ororo? - Zadał podstawowe pytanie, które interesowało go najbardziej, nim coś zaczną uzgadniać.

~ x ~ x ~ x ~ x ~
//Panie Sagara - ode mnie interesuje pana tylko ta część, bo reszty nie "widzisz"! Ale czytać całość możesz!

Lulu, który prowadził za sobą Lloyda i Kururugiego, kierował się do hangaru, w któym trzymane były mechy wyższej klasy. Leloucha natychmiast zgarnęła asystentka Asplunda, w celu zbadania jego zgodności do mecha, którego miałby pilotować. Nawet, jeśli nie będzie mu to dane, i tak postara się na coś przydać. Choćby po to, by korzystając z chwili chaosu zrzucić tatusia z tronu.
- Sprawdź jeszcze raz Lancelota. Ja zrobię obchód. - Zagadnął naukowca Suzaku.
Japończyk wolnym spacerem kroczył po hangarze. Sprawdzał ekipy techniczne, które sprawnie uwijały się przy maszynach. Zainteresowała go jedna, wyraźnie nowa, a przynajmniej dopiero wprowadzona do ekipy. powoli do niego podszedł.
- Lloyd, mamy nowego? - Spytał przez komunikator półtonem.
Nie czekając na odpowiedź skierował się bliżej nowego, pobieżnie oceniając sprzęt jakim dysponował. Zielonooki przeniósł spojrzenie na pilota, który właśnie coś przy nim majstrował. Z tego co zdążył zauważyć, model na pewno nie aż tak zaawansowany jak jego Lancelot.
- Hej! - Zwrócił na siebie jego uwagę. - Jesteś nowy? Kururugi. Suzaku Kururugi. - Przedstawił się, salutując w żołnierskim geście. - Potrzebujesz pomocy?

słysząc swój głos za sobą Sagara szybko wyprostował się odracając i stanął na baczność parząc w prost na Suzaku i strasznie sztywnym wyuczonym i do perfekcji opanowanym głosem odpowiedział
-sierżant Sagara Souske kod potwierdzający zgodność B-3128, melduję że As typu ARX-7 Arbalest jest w pełni gotowy i sprawny do działań. Miło mi Cię poznać Suzaku Kururugi. a słowa które wypowiadał były wszystkie stonowane opanowane nie było ani jednego zająknięcia się przy tym.

You Cicho parsknął śmiechem na wymianę zdań arcyksięcia z Lulu.
– Szkoda, była by fajna zabawa. - westchnął i zerknął na zegarek. W tym samym momencie jego "ogon" rozpadł się i zniknął nie pozostawiając po sobie żadnego śladu.
– Wracam do labolatorium. Za dnia będę równie przydatny w terenie jak księga zaklęć. – mruknął.
Odkąd moce nie działały nie miał żadnej ochrony przed słońcem, a w pochodnie wolał się nie zmieniać. Chciał się też dowiedzieć, czy im udało się coś ustalić w sprawie bariery, oraz trochę poszperać w papirologi.

Naukowiec tylko wymownie się uśmiechnął do Lulu. pewnie, że nie popuści, Lulu był zbyt upierdliwy, choc liczył się z jego mocą czy powiązaniami z rodziną królewską. Ich relacje były… skomplikowane, a biorąc pod uwagę, że wiedział o jego drugiej twarzy, czasem miał ochotę go ukatrupić.
Podczas spaceru korytarzami do hangaru tylko pozornie się oddalił, znał ten labirynt jak własną kieszeń. Chciał przetestować prototyp jaki trochę siłą zabrał poprzedniemu użytkownikowi. Rozproszył go jednak Suzaku. Zanim mu odpowiedział zdążył usłyszeć jak się przedstawia nieznany rozmówca.
– A tak, przez to zamieszanie kompletnie o tym zapomniałem. - odezwał się przez komunikator - Miał się zjawić…– zerknął na zegarek – dzisiaj rano. Zgarnij go do hangaru, chciałbym aby podjął próbę z Tristianem. – poprosił.
Lulu nie będzie pewnie zadowolony, ale już wcześniej, po zobaczeniu jego profilu chciał to zrobić.
---->
Lulu, Sosuke, Lloyd, Suzaku
Kontynuacja wątku [You must be registered and logged in to see this link.]