El- Duur

Klimat
Jest to najbardziej wysunięta na północ część wyspy. Panuje tutaj najostrzejszy klimat w całym Keirze. Przez cały rok temperatura jest tu ujemna, latem nie przekracza -5°C zimą potrafi spadać do -30°C. Jednak w nadbrzeżnych rejonach potrafi spadać nawet o 15°C więcej, osiągając niekiedy ponad -40°C. Wiecznie skuta lodem ziemia nie nadaje się pod jakąkolwiek uprawę, czy hodowle bydła, zmuszając mieszkańców do zaopatrywania się w żywność w innych częściach wyspy. Lód bywa też niebezpieczny, oblodzone szlaki przykryte śniegiem są zdradliwe. Wielu śmiałków już zginęło spadając w przepaść po tym jak stracili grunt pod nogami.Innym niebezpieczeństwem są tu silne porywy lodowatego wiatru, które dość szybko wychładzają organizm. Uczucie zimna dodatkowo potęguje bliskość oceanu, a w połączeniu z alkoholem jest to śmiertelna mieszanka.

Krajobraz
Po stronie wschodniej El-Duuru znajduje się zamarznięta zatoka z upiornym widokiem starych zamarzniętych i ogołoconych do blachy statków, które zostały złapane w lodową pułapkę i porzucone. To istne cmentarzysko wraków jest jednym z najniebezpieczniejszych miejsc na wyspie. Nieco dalej krajobraz z płaskiego pokrytego lodem oceanu, przechodzi w spiętrzone pokryte śniegiem góry. Ciemne skały kontrastują z bielą pokrywy śnieżnej, a kępy trawy można dostrzec jedynie u podnóża gór niedaleko osady, gdzie wieczna zmarzlina zmienia się w błoto. Gdyby nie obecność górników okolica była by pusta i martwa, odwiedzana jedynie przez przelatujące ptaki.

Ekonomia
Trzy szczyty Gór nazywane przez okolicznych mieszkańców "Szponami Kruka" w swym wnętrzu skrywają cenne złoża metali (syderyt, sfaleryt, piryt). Życie tej dzielnicy skupia się na wydobywaniu tych minerałów i handlu nimi, głównie w jubilerstwie. Handluje się również wełną owiec, fantami znalezionymi we wrakach statków, czy magicznymi kamieniami znajdowanymi raz po raz w lodzie.
Dzielnica ta nie jest jednak wysoko rozwinięta. W zasadzie pełni poniekąd rolę obozu szkoleniowego dla niepokornych obywateli. Praca w kopalniach jest ciężka i niebezpieczna, a warunki srogie przez cały rok. To dobre miejsce na życiową lekcję. Obecność wielu podejrzanych typów pociągnęła za sobą zwiększoną liczbę służb bezpieczeństwa, chociaż nawet oni nie zapuszczają się wysoko w góry, czy zbyt głęboko do zamarzniętej zatoki. Biorąc pod uwagę fakt, że wielu tu mieszkańców żyje na granicy ubóstwa, wśród strażników szerzy się korupcja i nadużywanie władzy. Trzeba jednak przyznać, że jest to jedyna dzielnica niemal całkowicie wolna od obecności półsmoków, a co za tym idzie wolna od wpływu samych gadów.

Rasy:
Chociaż jest to najbardziej nieprzyjazna część wyspy, największą liczbę mieszkańców stanowią tu hybrydy oraz narwi które lubią chłodniejsze klimaty. Zaraz za nimi można tu spotkać sporo niższej klasy demonów, które ukrywając się za rolą strażników dodają cegiełkę cierpienia. Resztę stanowią głownie mutanci, z kolei spotkanie tu półsmoka, czy smoka graniczy z cudem.