Klify

You po wymeldowaniu nieproszonego gościa obserwował jak zachowuje się i "piłka" i "bramka", a potem jak sfera się rozpada i zwierzak w popłochu ucieka gdzie pieprz rośnie.
– Phi spodziewałem się fajerwerków – mruknął zawiedziony siadając na tyłku. Jego macka niemal od razu sie rozpadła na co nie zwrócił większej uwagi.Potem przyuważył jaszczurkę i przybliżył obraz
– Całą ta cholerna kopuła zaczyna mi przypominać serial – skomentował
– Tylko po co ktoś miałby nie odstraszać od bariery? – zapytał Matt

Noel obserwował, co dzieje się przy kopule, gdzie właśnie trafiła swoista piłka. Nawet powiększył obraz, by móc wyraźniej zobaczyć, a gdy jaszczurka, jakby nigdy nic, spacerowała po niej, zmarszczył czoło przez chwilę się zamyślając. Coś mu tu nie pasowało.
- Każde zwierze ma inną bazę genetyczną. Niektóre mogą mieć na, przykładowo, łapach - wskazał na jaszczurkę spacerującą po kopule - specjalną maź, lub strukturę, co chroni ich przed działaniem kopuły. Około czterdziestu ośmiu procent szans, że gdybyśmy to my jej dotknęli, by nas usmażyła. Około trzydziestu, że uruchomiła by wtedy jakiś mechanizm, który miałby zlikwidować nas, albo całe miasto. Dwadzieścia dwa, że nic by się nie stało, ale strukturę już znamy, na tyle na ile możemy ją zbadać, nie ryzykowałbym.

- Taa gekony chodzą po ścianach. Może złapiemy kilku alkonitów i zrobimy testy? Teoretycznie jaszczurkkowaci. – mruknął Matt sięgając po papierosa. W sumie to w gangu z jednego by sie znalazło, a nawet chętnie odda bo za nim nie przepadał.
– Już łatwiej półsmoka złapać, tłucze się jeden tam na dole – wskazał na oddalony wrak statku. – Dobra wracajmy zanim słońce wzejdzie, a ta metalowa puszka złomu zmieni w piekarnik. Nic więcej tu nie znajdziemy

Noel kątem spojrzał na walkę, o której wspomniał jego rozmówca. Nie było to dla niego nic interesującego, ani coś, w co powinni się wtrącić. Znalazł jednak coś innego. Pozornie zwykłą górę, pokrytą zaroślami, która jednak wyraźnie dla jego oka oddychała.
- A co powiecie na pełnokrwistego smoka? - Spytał, kierując mecha w tamtą stronę.
Kiedy zbliżył się, uważając jak tylko może by ani smoka nie obudzić, ani nie przestraszyć, a gdy upewnił się że żyje, podniósł go, nawet jak nie do końca miał pojęcie, jak trzymać smoka, by go nie uszkodzić. Z nim na robocich rękach pokierował się w stronę akademika.

//ZT