Plaża w Jaskini

Shikamaru z żoną mieli akurat dzień wolny od jakiejkolwiek pracy. Gaara również ich nie wołał ani Temari, więc nawet od listy sporządzonej przez płomiennowłosego radnego mieli spokój. Oby nie został on zburzony, dla Shikamaru i tak wszystko było upierdliwe, co dopiero zaganianie do roboty.
Postanowił zabrać Temari tam, gdzie rzadko mogła być za dzieciaka. Zdecydował się na nietypowe wybrzeże, które było skryte w jaskini, a przy tym otwarte na wyspę. Było to miejsce urokliwe, kojące zmysły i przede wszystkim ciche oraz spokojne. Wymarzone na romantyczny spacer, albo wszelakie rytuały oczyszczania. Z tego, co wyczuł Japończyk, są tu sami, więc na jego twarzy pojawił się cień uśmiechu, który i tak rzadko na niej gościł.
- Pięknie tutaj... cicho... i widać chmury. - Zerknął w niebo, gdzie raz po raz przewijał się biały obłok.

Temari rozejrzała się i powiedziała:
- Tu jest cudownie. - po czym uśmiechnęła się.
Usiadła przy brzegu i zamoczyła rękę po czym ochlapała wodą Shikamaru uśmiechając się.

Shikamaru usiadł niedaleko żony, przybierając luźną pozycję. Usiadł w takim odstępie od brzegu, by być całkiem suchym i się nie zmoczyć. Mokre ubranie też było upierdliwe, jak mało co. Kiedy Temari ochlapała go wodą, niemal natychmiast się zasłonił. Na początku jego mina nie wyrażała nic, poza wiecznie widoczną na jego twarzy irytacją, jednak po króciutkiej chwili uśmiechnął się pod nosem, po czym przybliżył się do wody. Nabrał trochę w dłoń, po czym ochlapał blondynkę.
- Moglibyśmy częściej tu przychodzić. - Westchnął, znów zerkając w chmury.

- Oj tak - westchnęła - Musimy częściej robić takie wypady - popatrzyła na niego z uśmiechem.

- Gdyby twój kochany brat i biało-czarny duet dawał nam wolne... - Shikamaru mimowolnie skrzywił się na myśl, że albo jeden albo drugi w każdej chwili mogliby to zburzyć krótkim SMSem.
Tak, Shikamaru nie pamiętał, kiedy ostatnio miał chociaż godzinę wolnego za dnia. Jak nie zajmował się sprawą Mikamiego, to Levi go zagonił do pomocy. Jak nie Levi poprosił o wsparcie z jego strony, to Gaara zawołał go na obrady jako doradcę. Ciągle był w biegu, nie mając dla żony nawet chwili.

Ale przynajmniej mamy teraz trochę czasu dla siebie - powiedziała głaszcząc go po policzku. Wstała rozebrała się i wskoczyła do wody.
- Chodź jest super woda - mówiła pływając na plecach. - jak nie przyjdziesz to cię sama wciągnę. - uśmiechnęła się do niego.

- Mendōkusei.* - Westchnął cicho pod nosem.
Wiedział jednak, że jego jakże kochana żona nie żartuje i faktycznie, jeśli sam się do niej nie pofatyguje, po prostu po niego podejdzie. Nie chciał ani pływać, ani być zmuszonym do pływania, ale z dwojga złego już chyba milsze było ciało bez siniaków od ciosów Temari. Westchnął więc cicho pod nosem, wstając z piasku. Powolnie zrzucił z siebie nadprogramowe ciuchy, by chwilę potem dołączyć do blondynki w wodzie.
- Wyglądasz... kusząco. - Zamruczał, przybierając na usta tajemniczy uśmiech.
_________________________________
*Jap: Jakie to upierdliwe... [面倒くせい]