Stary Wrak

Przez całą drogę Sagara milczał, Arbalest również, uważnie skanując i namierzając, z kont mógł nadejść sygnał aż w końcu znalazł, najmocniejszy odczyt tak był z tond, z długiego potężnego tankowca, który osiadł na mieliźnie już długo czas temu, a że nie był używany od parunastu alt ząb czasu zdążył go nadgryźć słońce chyliło się pomału ku zachodowi więc, a że ludzie się już nie kręcili, Sagara wyłączył maskowanie, szybkim ruchem sięgnął po karabin, który miał przyczepiony do pasa swojego mecha, następnie jak jakiś komandos przykucnął i powolnym krokiem zaczął podchodzić do wielgachnej dziury, która była wyryta nie przez czas, czy uszkodzenie, wrak miał służyć jako miejsce, w którym powinna być trzymana Chidori ale tak nie było, tak naprawdę była to pułapka o której Sagara wiedział zawsze tak jest, porywacze nigdy nie robią czegoś bez przygotowania się w szczególności na takiego dobrego pilota jakim jest sierżant...
na lini która utrzymywał z Suzaku dało się słyszeć jego głos spokojny i chłodny...-Tu urzu 7 chodź by nie wiadomo co nie wtrącajcie się, chyba, że uznacie to za koniecznie ale nie nawiązujcie z nimi kontaktu, zajmę się nimi wraz z Arbalestem, nie chce was narażać na odniesienie ran bez odbioru...
po tej wiadomości Arbalest zniknął w środku
AL:- sierżancie jest ich siedmiu trzech na głównym pokładzie dwóch na środkowym a i dwj właśnie na nas czekają gotowi do strzału ale nie rozumiem czemu tego jeszcze nie zrobili...
Sagara:- nie chcą walczyć wolą negocjować warunki wiedzą jacy jesteśmy dobrzy, więc spokojnie Al jeszcze im pokażemy na co nas stać
Al: nie poznaję Cię sierżancie
Sagara:- wiem ale walka to wszystko co mam jestem żołnierzem na misji i muszę chronić Chidori, ona jest...
AL:- tak domyślam się jest dla ciebie ważna, uwaga z prawej właśnie wykryłem poruszenie zachodzi nas od dziewiątej strzał będzie oddany za trzy dwa jeden...
jeden z mechów bez słowa wystrzelił z swojego karabinu dało się słyszeć ogłos strzelaniny i jak seria kul trafia w ścianę statku po czym drugi raz seria poszło i po chwili gało się słyszeć wybuch a z statku wypadł Arbalest unikając ostrzału i oddając przeciwnikowi serię trafiając bezbłędnie, przewrót na bok i przywarcie plecami do ściany statku a z góry zeskoczyła cała reszta i zaczęła atakować wręcz Arbalesta który bronił się dosłownie świetnie, no trzeba przyznać,, że może i wygląda staro i jest starszej generacji ale pilot i jego maszyna poruszały się dosłownie bez błędnie każdy ruch, każdy unik, każde uderzenie było precyzyjne do momentu gdy no doszły jeszcze dwa ze środkowego pokładu i już chciały przybić Arbalesta do ściany statku tylko, że pojawił się mały problem, otóż taki, że nikt się nie spodziewał, że Arbalest ma jeszcze coś do powiedzenia w tym temacie i pięknym kopnięciem powstrzymał dwa mniejsze od niego roboty po czym wyskoczył i przeleciał nad nimi oddając długa serię, z karabinu, no wszystko dobrze gdy nagle w radiu sagara nie usłyszał znajomego głosu
Głos:- brawo Kashimi, przyleciałeś aż tutaj by ratować swoją mała dziwkę, gratulacje a teraz giń! strzał z wielkiego pistoletu, Arbalest odskoczył ale niestety nie był to szczęśliwy skok dla niego ponieważ wdepnął w muł, w którym ugrzązł a gość, który strzelał szedł spokojnym krokiem w swoim mechu w stronę Sagary, zmienił broń z pistoletu na katanę i stojąc nad znużonym i uszkodzonym Arbalestem i rannym w nim Sagarą chciał rozciąć go na pół od góry do dołu ale...

Lelouch, widząc w jakiej scenie Arbalest i Sagara właśnie grali pierwsze skrzypce, niemal natychmiast, z miną właściwą załamaniu, przesunął dłonią po twarzy. O tym właśnie mówili jeszcze w hangarze, a gdyby Sagara się ich posłuchał, zapewne nie trzeba było go ratować, a gdyby za nim nie pojechali, pewnie za chwilę by nie było kogo ratować.
- Suzaku. Lancelot jest znacznie szybszy od Tristana. - Lelouch wydał krótkie polecenie, łącząc się z kokpitem drugiego z mechów.
- Wchodzę. - Przyjął polecenie major, łącząc się przy tym z hangarem. - Lloyd, w razie co przejmiesz Lancelota na zdalne, albo oddasz je komuś z hangaru? - Spytał Kururugi, będąc ewentualnie gotowym, by skorzystać ze swoich bonusów rasowych.
Czekając na odpowiedź, postanowił wykorzystać swój popisowy i najbardziej charakterystyczny numer, tudzież cios. Mech, z pilotem wykorzystującym dokładnie ten sam atak i poza nim, wyskoczył i z obrotu wykopał oprawcę Sagary, by odrzucić go na pewną odległość. W tym samym czasie Lelouch wystrzelił z obu rąk Tristana linki, którymi ściągnął osłanianego przez Kururugiego Arbalesta wraz z Sousuke na w miarę bezpieczny obszar. O Suzaku się nie martwił, nawet jak Lancelot pójdzie na złom, jako półsmok jest strasznie wytrzymały i zdąży zareagować, jeśli będzie gorąco.
- Mocno oberwałeś? Sugeruję powrót do bazy, a przynajmniej wizytę w pobliskiej klinice. - Po szybkiej ocenie stanu Arbalesta i Sagary, Lelouch odezwał się w głośnikach mecha sierżanta.

Gdy jednym okiem zerkał co działo się we wraku, drugim przeglądał  informacje o mechu Arbalest. Z kolei z pilotami był obecny jedynie na łączu. kiedy doczytał kilka informacji złapał sie za głowę w niedowierzaniu patrząc na ekran monitora.
– Przecież to jest chodząca katastrofa!– krzyknął,ale nie dopowiedział nic więcej, Suzaku sprowadził go na ziemię
– Ok przejmuję – odparł i usiadł na stanowisku zdalnego sterowania.
Składało sie ono z trzech ekranów, specyficznych urzadzeń sterowniczych i swym wygladem przypominał symulator. Korzystając z systemów mecha namierzył kilka celów, apotem podobnie jak Lulu wystrzelił linki zahaczając o niestabilną grodzie oddzielającą pokłady. Silniejsze szarpniecie skutecznie unieruchomiło kilka osób.
– I badania psychiatryczne!- Dogryzł Lloyd przez głośniki robota, co mogło zabrzmieć jakby sam Lancelot miał sztuczną inteligencję.
– Suzaku garść info o mechu… - zerknął robotem na maszynie Sosuke łącząc sie z półsmokiem przez komunikator – albo już wrakiem… To model ARX-7 Arbalest, prekursor Lancelota. Służył w naszej jednostce jeszcze zanim zostałem dowódcą, a budżet był skromniejszy. Hmm teraz w zasadzie to mam deja Vu bo robot po 5 latach służby został poważnie uszkodzony podczas bitwy i przeznaczony na złom. Aktualnie posiada eksperymentalny moduł Lambda i sztuczna inteligencje nazwaną AL, upierdliwą bardziej niż chmara głodnych komarów. Z danymi technicznymi jest duży problem, moduł w teorii wspiera emocje i przekierowuje je na realną siłę fizyczna, czy raczej na osiągi robota. Mówiąc prościej: teoretycznie jest w stanie łamać trzecia zasadę dynamiki Netwona. Nie próbuj też przejmować robot, Al działa podobnie jak Twoja zgodność z Lancelotem. Ale sądząc po tym co tu się dzieje, wątpię czy Sosuke jest w stanie panować nad sterownikiem… – Gdy mówił jednocześnie dawał czas Suzaku na opuszczenie maszyny ,nie wykonując nią żadnych czynności. Nie chciał sterować robotem, gdy pilot był wewnątrz.

-to tylko draśnięcie nic mi nie jest
odpowiedział swoim normalnym głosem i podniósł szybko Arbalesta do pionu, kiedy Lancelot z Suzaku, zajmowali się wrogami, natomiast wrogowie sprawiali większe problemy złapał za karabin, i oddał celne strzały, dekapitując dwóch podwładnych, i został ostatni ten z kataną, który znowu użył niewidzialności, uciekł bo wiedział, że już nie warto walczyć a na innej linii szyfrowanej Sagara dostał prywatną wiadomość, że jeszcze się spotkają a na razie niech stanie się silniejszy był godnym przeciwnikiem...
-możemy wracać to wszystko
zakomunikował reszcie pilotów po czym klęknął tak by mógł spokojnie wyjść z Arbalesta i zaczerpnąć trochę powietrza, trzymając się za bok, który krwawił...

Suzaku wysłuchał z uwagą informacji o Arbaleście, przez moment analizując je w myślach, na co pozwolił sobie gdy sytuacja została opanowana na tyle, że mógł się skupić i na tym. Potwierdził zrozumienie podanych mu danych, zerkając na uszkodzonego mecha. Zaraz po dostaniu informacji o przejęciu Lancelota na zdalne sterowanie przez bazę, złapał za podręczny zestaw do pierwszej pomocy i zwyczajnie wyskoczył z kokpitu, oceniając sytuację na na tyle spokojną, że nie musiał nawet chronić się łuskami.
- Opatrzę ci tę ranę, zanim ruszymy. W porządku? - Zagadnął, kucając tuż obok niego i dając mu pole do wyboru, bo nie chciał narzucać.
- Nie widzę kolejnych jednostek na radarze, więc nie musicie się spieszyć. - Poinformował ich komunikatorem Lelouch, zerkając na obraz z radaru.

Lancelot przystanął nieopodal plecami do towarzyszy skanujac okolicę swoimi czujnikami. Operator jak na razie nie podejmował innych działań, nie było takiej potrzeby. Wielki robot i tak precyzyjnie nie opatrzy swojego pilota niezalezienie jak byłby dokładny. Zresztą to były roboty bojowe, nie ratunkowe. Chwile spokoju jednak nie trwała długo, bo zaraz zabrzmiał charakterystyczny dźwięk zbliżającego się zagorzenia.
– Zbliża się grupa standardowych miechów z helikopterem. Wrogo nastawieni – U Suzaku w słuchawce zabrzmiał głos Lloyda

Sagara siedział w milczeniu jak by sie nad czymś zastanawiał coś sobie układał w głowie, nie wiedział nic kompletnie, chciał z jednej strony ruszyć dalej bez planu ale z drugiej musiał mieć plan po za tym Arbalest byl uszkodzony co prawda nie dużo ale zawsze jakie kol wiek uszkodzenie zmniejsza możliwości bojowe więc zadecydował, że wraca by naprawić Arbalesta, podniusł się bez słowa i wsiadł do swojego robota a gdy zamknął się kokpit ruszył powolnym krokiem w milczeniu d w stronę hangaru

Suzaku na całe szczęście zdążył w miarę opatrzeć sierżanta, choć milczenie trwające od kiedy do niego podszedł powoli zaczynało mu doskwierać. Westchnął cicho, gdy ten nawet bez słowa wdzięczności postanowił ruszyć dalej, choć o tyle było dobrze, że najpewniej wróci do bazy naprawiać robota. Na komunikat Lloyda natychmiast ocenił sytuację i po sekundzie znów pilotował Lancelota.
- Uciekamy. - Rzucił do Leloucha, kierując się wraz z nim za Sagarą.

//ZT [Nie wiem gdzie, Sagara piśnij mi gdzie co chcesz zrobić]