Ratusz

Makoto, Cheng i Hao odprowadzili spojrzeniem Brytyjczyków, a gdy znikli z pola widzenia a drzwi za nimi się zamknęły, Makoto spojrzał na You, gdy ten zadecydował że zostaje w laboratorium, tudzież tam się udaje. Potaknął na jego decyzję, mówiąc że dołączy do niego. Znacznie bardziej przyda się na terenie laboratorium ratusza czy kapitolu, niż w terenie, gdzie i tak nie wie czego szukać. Jeśli pozostali nic nie znaleźli, tym bardziej on nie znajdzie nic, co mogłoby im pomóc.
Sam Hao tym czasem, po odebraniu krótkiego raportu od paru osób, odpowiedzialnych za niektóre działy. Od niechcenia je przejrzał, próbując coś z nich wyciągnąć, by podać to dalej, przez komunikator, który właśnie zamontował i schował sobie we włosach.
- Pozostali niedługo przybędą w formie hologramów. - Poinformował ich na spokojnie jeden z sekretarzy, który po skontaktowaniu się z władcami wysp wrócił do pomieszczenia.
- W porządku, nie pali się. - Potaknął ze spokojem Asakura.
- Jeśli macie coś do przebadania, dajcie teraz. - Poinformował Makoto.

You korciło wbić do hangarów, ale koniec końcem zrezygnował z tego pomysłu. Bywał szalony,ale nie głupi. Sięgnął po swoje urządzenie i poinformował przełożonych o swojej i Mokoto wizycie.
– Czekam na dole – mruknął tylko i opuścił pomieszczenie.

---> Hangar 4.2 / You

Yoh się nie odzywał, nie widział powodu do interwencji. Choć nie ukrywał swojego zaskoczenia kiedy brat wyjął charakterystyczny kapelusz
– Nie zapomniałeś czasem o czymś wspomnieć? – zapytał zerkając na bliźniaka. Wziął również komunikator i zalogował się do systemu.
– Nie byłbym tego taki pewien, za parę godzin wzejdzie słońce, do tego czasu musicie mieć chociaż szkic planu działania - wtrącił się.

Makoto, po krótkiej rozmownie z obecnymi w pomieszczeniu ludźmi, ustalił że dotychczas sporządzone raporty zostaną przesłane na maila Near'a, a ewentualne próbki ktoś dostarczy do ich laboratorium. Następnie wyszedł na parking, by dołączyć do You.

//ZT Makoto (Hangar Obdarzonych)

Hao z Cheng i V.V. odprowadzili ich spojrzeniem, a potem Asakura spojrzał kątem oka na swojego bliźniaka. To, jak zdziwił się na mówiący wiele kapelusz, będący w jego posiadaniu, mówiło wszystko. Nie dziwił się jednak na nią w żaden sposób, a wręcz ją rozumiał.
- A może to ty nie słuchasz z uwagą tego, co do ciebie się mówi? - Skomentował ze spokojem reakcję brata, a potem uśmiechnął się uroczo.
Cheng westchnęła ciężko, kręcąc w niedowierzaniu głową, a potem spojrzała na zegarek kątem oka. Godzina niby nie była wczesna, ale miasto powoli budziło się do życia, bo pewnie co najmniej część mieszkańców niedługo rozpoczynała swój cykl dobowy, zapewne rozpoczynający się od pracy.
- Na razie, niech wasze grupy powracają i możę się czegoś od nich dowiemy. - Westchnęła pod nosem Chinka, mając rzecz jasna na myśli to że Yoh z Hao byli z Akademika, gdzie masa ludzi została wysłana by sprawdzić niektóre miejsca.

– Po cholerę mnie tu zataszczyłeś – Mruknął czarny smok wlekąc sie za swoim wiecznie głodnym bratem. Choć obaj pod wzgledem wyglądu ze sobą kontrastowali, i czasem mieli sprzeczne interesy, to Zdenek nigdy nie traktował Karela jako wroga. Z drugiej strony szukał jakichkolwiek informacji odnosowienie problemu jakim były kopuły, a uczestnictwo w obradach jako tako głupie nie było, zwłaszcza gdy był wyżej postawionym członkiem obdarzonych. Stąd też mimo mruczenia nie protestował jakoś specjalnie, a gdy wszedł obrzucił wzrokiem zgromadzonych.
– Żeby nie było też czuje się dziwnie - mruknął do V.V bo już wiedział do czego to wszystko zmierza. Siłą rzeczy znał wujaszka swojego panicza, osobiście jednak nie miał nic do królewskiego kurdupla. Zagrywki miedzy nim a Lulu to były ich prywatne sprawy, w które nei zamierzał wnikać.

Zaraz po pojawieniu sie biało-czarnego duetu pierwszy z hologramów zabłysnął i po paru sekundach kalibracji ukazął się wizerunek oficjalnego władcy wyspy ognia Aguny jakim był książe Zuko, z blizną na oku po poparzeniach. Mimochodem zerknął po zgromadzonych i lekko się skłonił.
– Widzę, że jestem pierwszy z nieobecnych… – westchnął cicho – Mai moja lotna powinna za chwile tu przybyć.

- Ktoś musi robić za obstawę Jego Wysokości. - Karel poinformował brata. - Jej Wysokość poprosiła mnie o stawienie się w tymże celu. - Dodał, kierując się korytarzami budynku. - I nie kłam, że dla ciebie to niekomfortowa sytuacja. - Dodał, mając na myśli fakt przynależności Zdenka do Obdarzonych.
Kiedy tylko weszli do pomieszczenia, w którym przebywał arcyksiążę, ustawili się po jego prawej i lewej stronie, Karel i Zdenek odpowiednio. Wyglądało to co najmniej interesująco, wziąwszy pod uwagę że bracia, mimo iż bliźniacy, różnili się wyglądem pod kątem obranej kolorystyki i stylistyki. Gdyby przypadkiem weszły tutaj dzieci, na pewno uznałyby Zdenka za demona, a jego brata za anioła, który odpowiednio kuszą i chronią V.V.. Z charakterami też się nie dogadali.
- Czy moja jakże urocza szwagierka nie ma co robić, jak truć innym tyłki gdy truć ich nie trzeba? - Skomentował pojawienie się smoków sam zainteresowany.
- My tylko wykonujemy rozkazy Jej Wysokości. - Skłonił się nieco Karel.
V.V. machnął na to ręką, ale nie zdążył skomentować, bo światło lasera zwiastowało pojawienie się pierwszego z władców poszczególnych wysp, którzy nie mogli zjawić się tu namacalnie z powodu bariery. Pierwszym z obecnych lecz nieobecnych był Zuko z wyspy ognia.
- Pozostali na pewno za moment się zjawią. - Zapewnił Hao, zerkając na niego z uśmiechem.
- Bez wątpienia. - Potwierdził mężczyzna.
Po chwili, która zeszła na rozmowę na temat dotychczas poznanej sytuacji, kolejna wiązka lasera zapowiedziała kolejnego uczestnika. Tym razem była to kobieta, której białe włosy w formie pikselowego obrazu, siłą rzeczy emitującego światło, mocno dawały po oczach.
- Jean Grey będzie moim ciałem na dzisiejszym posiedzeniu. - Hologram Ororo, znanej bardziej jako Storm, wskazał rudowłosą kobietę, która właśnie weszła do środka.
-Liczę na owocną współpracę. - Powitała się kobieta.

Zdenkowi w sumie do demona brakowało niewiele, patrząc po mocy jaka dysponował i… po kolorze jego łusek. Nie skomentował jednak słów brata co do służeniu V.V. To Karel bawił się z drugim białym smokiem w bycie chłopcami na posyłki dla królowej i czasem dla jej męża. Od strony technicznej on stał po przeciwnej stronie barykady, co wydawało mu się ciekawym zajęciem. Przyglądał sie za to kolejnemu hologramowi.

You też sie nie odzywał, sprawy polityczne to nie była jego bajka. Znaczy nie takie sztywne i oficjalne imprezy… Zawiesił jedynie wzrok na wysokiej szcupłej pannie, przyodziana w czerń, która weszła do sali i stanęła obok Zuko, wymieniając z nim ze dwa zadania, a w zasadzie marudząc,że nie mogła się wyspać.
– W sumie to sam bym się zdrzemnął – mruknął siadając na podłogę i opierając się plecami o taboret brata – Swoją drogą arcyksiążę nie powinien mieć dwóch białych smoków? – zapytał. Cóż czarnego widział pierwszy raz na oczy.

Po pojawieniu sie jasnowłosej holograficznej władczyni, następny hologram aktywował się, ukazując kolejną kobiecą sylwetką. tym razem jednak w towarzystwie męskiej postaci, która też nie mogła fizycznie przybyć. Tym razem była to katara w towarzystwie trochę nieogarniętego brata, sprawowała władze na wyjątkowej wyspie Tantaruga.
– Witam wszystkich. W miarę możliwości postaram się pomóc. Mój brat Sokka będzie moim lotnym – przywitała sie formalnie.

Hao spojrzał kątem oka na Yoh, unosząc brew na to, co właśnie wydziwiał. Nie miał jednak siły i chęci, by uczyć go w tym momencie dobrych manier, więc westchnieniem się poddał, a potem spojrzał na dwa smoki, które ustawiały się po bokach arcyksięcia.
- Właściwie masz rację. - Odpowiedział bratu. - Widać jeden z białych smoków jest poza barierą, lub zwyczajnie zostało mu powierzone inne zadanie.
Karel, który doskonale słyszał rozmowę między Asakurami, jedyne jak skomentował ich dialog, to spojrzenie na nich z ukosa i milczenie. Sam tak właściwie chciał wiedzieć, gdzie jest Gabriel. Kontakt z nim miał, jednak jeden do drugiego nie mógł podlecieć, a to znaczyło że najprawdopodobniej Phipps utknął poza barierą, bo raczej nie spodziewał się że miał tak zajmujące zajęcie.
- Cześć. - Powitał się z (holo)Katarą. - Zobaczymy, co uda się nam ustalić.
- Oby dużo i oby ten burdel się sam posprzątał. - Skomentował V.V..
Rozmowa między uczestnikami nie trwała zbyt długo. Jako jedna z ostatnich osób, których obecność jest obowiązkowa, co poprzedziło wejście do środka kolejnej kobiety, zapewne wysłanniczki jednej z brakujących osób, która lekkim skłonem powitała się z resztą.
- Suki chyba jest na miejscu już, nie? - Zagadnęła na powitanie.
- Właśnie przyszła. - Potaknął Hao posłusznie.
- I spoko. - Kobieta podziękowała za odpowiedź. - Jakiegoś kapelusza brakuje?
- Gaary, ale on i tak nie przytomny... - Odpowiedziała Cheng. - Dostałam SMS od jego partnerki, ma zastąpić go na dzisiejszych obradach. - Dodała ze spokojem.

Yoh już nie wnikał głębiej w sprawy smoków. I troche popierał V.V, dobrze by było gdyby cały ten syf sie ogarnął sam i to jak najszybciej.
– A co z jego bratem Kankuro? – zapytał Zuko
– Z tego co wiem – wtrącił się Sokka zerkając na swoje notatki – mają wewnętrzny problem niepowiązany z tematem obrad.
– A coś więcej na ten temat? – mruknął smok, zerkając na Cheng
– To nie jest istotne
Głos anny zabrzmiał na powitanie. Nie czekając na jakiekolwiek pzowolenie weszła do sali obrad iz ajęła jedyne wolne stanowisko, jakie de facto przysługiwało Gaarze. Wskazała też samarze gestem dłoni by zajęła miejsce obok. Po drodze oczywiście starała się jej wyjaśnić coś niecoś i dodać otuchy, bo raczej rzadko widuje się takie osobistości w jednym miejscu.
– Witam wszystkich. W tej awaryjnej sytuacji dziś będę reprezentować Gaarę. Stanowisko zostało mi przekazane oficjalnie przez jego brata. To moja lotna Samara. Wiem, że poniektórzy za mną nie przepadaja,ale zostawmy stare konflikty na boku i zajmijmy się tym co najważniejsze. Gdy opanujemy sytuacje i wszystko wróci do normy usunę się na bok.

Gdy weszła Anna Yoh nie tylko zamrugał w niedowierzaniu oczami, to jeszcze wstał i gdy Anna przemawiała, patrzył się na dziewczyny jak ciele w malowane wrota.
– Anna? Co jak co,ale ciebie się tu nie spodziewałem!

Samara weszła na salę obrad, rozglądając się po niej, i po twarzach obecnych w niej ludzi, czy to ciałem czy to jego symulacją. Szybko zapamiętała niektóre twarze, a kilka już kojarzyła wczesniej. Nie stresowała się jednak takim towarzystwem, a wręcz było to dla niej na swój sposób ekscytujące. Nie bała się zabierać głosu, lecz faktem jest że musiała się nieco hamować, by nie pokazać swojego żywiołowego charakteru.
- Popełnię faux pass, pytając czy ze stanem Gaary ma związek uwięziony w nim uroczy zwierzak? - Zagadnął Hao ze spokojem.
- A ty, dysponujący niemal boską mocą, nie powinieneś przewidzieć tego zanim się cokolwiek zadziało? - Samara pokrzywiła się Asakurze.
- Właściwie to dobra uwaga. - Zauważyła Storm.
- Biała wróżka też nic nie widziała. - Warknął pod nosem szaman. - Widzimy tylko to, co zostało postanowione. Musiał co chwila zmieniać zdanie.
- Biała wróżka? - Toph zdziwiła się na to określenie.
- Near. - Zeke pokusił się o użycie najbardziej kojarzonego aliasu Noela. - Również posiada zdolność prekognicji.
- Aha. - Potaknęła że zrozumiała.
- No właśnie. Zawsze istnieje też możliwość, że zabezpieczył się na zaś przed podobnymi mocami, dlatego nikt go nie mógł wyczuć.

– Czy naprawdę nie ma ważniejszych tematów od filozofowania na temat przydatności i prawdopodobieństwa trafienia przy jasnowidzeniu? – Zdenek powoli tracił do nich cierpliwość.
– Cóż to są obrady polityczne, na tym to polega – westchnął Sokka.
– Wszyscy użytkownicy ogoniastych są nieprzytomni i zabezpieczeni. – odparła krótko Anna zerkając na Hao. – Jakie działania zamierzacie podjąć w sprawie kopuły? Przypominam, że transport jest w tej chwili odcięty, jeśli się tego nie pozbędziemy, to miasto zmieni się w ruinę.
Anna nie miała ochoty słuchać luźnych pogawędek przy kawie, a po prostu ustalić jak najszybciej szczegóły i mieć świety spokój. Dla dobra siebie innych.

- Korzystając, że jesteśmy poza nią, możemy zbadać jej strukturę od zewnątrz. - Powiedziała Storm, przekazując polecenie do towarzyszących jej na wyspie ludzi. - Jean, skontaktuj się dla mnie z laboratoriami kapitolu, niech czekają na wyniki. Bo rozumiem, że od środka już została przeanalizowana ta bariera? - Zagadnęła, zerkając po pozostałych i obecnych.
Nie zwracając uwagi na wychodzącą Gray, Cheng pośpiesznie zaczęła przeglądać na tablecie otrzymane raporty zewsząd, skupiając się tylko na tych, co podesłało jej laboratorium. Gdy znalazła odpowiedni, wyświetliła na ekranie, co pokazało się i na komputerach tych, którzy są tu jedynie za pomocą hologramu. Dodatkowo załączyła mapę, którą nakreślił Accelerator, z sugerowanymi miejscami ulokowania pieczęci, czy tam urządzeń tworzących tą upierdliwą kopułę.
- Rozmieszczone na mapie punkty to zaznaczone przez jednego z Obdarzonych najbardziej prawdopodobne miejsca, gdzie mogły zostać umieszczone mechanizmy. - Wyjaśniła na spokojnie. - Niewielkie oddziały zostały już wysłane do każdego z nich w celu sprawdzenia.
- Waszym zdaniem - zagadnęła Toph - to magiczne gówno, czy technologiczny szajs? - Zagadnęła, mając rzecz jasna na myśli sposób, w jaki postawiono barierę.
- Gdyby M miał moce lub magię, nie pozbawiałby się ich nawet do... tej... gry. Jeśli jest na terenie miasta, blokada mocy obejmuje i jego. - Mówił Hao w zamyśleniu.
- Nie do końca. - Mruknął pod nosem V.V., odpisując na wiadomość Gantza. - Prawdopodobieństwo, że M nie ma magii lub mocy, jest nie większe, jak siedemdziesiąt procent. Trzydzieści, że ma, z czego na około dziesięć procent, w istocie pozbawił się tych zdolności. Mamy jednak około pięćdziesięciu procent szans, że znalazł sposób, jak obejść własną blokadę, choć jeszcze z tego nie skorzystał.
- Tu pozostaje problem, czym mógłby dysponować... - Wtrącił się Karel.
- To nie jest istotne. - Odparował V.V., kontynuując swój wywód. - Pozostałe czterdzieści procent rozważałbym na ingerencję osób trzecich, o pomocnika, lub wręcz mistrza, który siedzi w cieniu.
- Do czego piejesz? - Hao spojrzał na arcyksięcia.
- Rozważając te przykłady możemy przypuszczać, że znacznie pewniejsze jest wykorzystanie nieznanej nam technologii, by otoczyć miasto kopułą. - Wyjaśnił Vivian z fochem na twarzy.
- Tylko skoro może to tylko on ściągnąć, to raczej to magia, nie? - Toph po namyśle postanowiła się nie zgodzić z wywodem blondyna.
- Nie koniecznie. - V.V. założył ręce na piersi. - Jego kontroler może wykorzystywać czytnik biometryczny, ustawiony na właściciela.
- Co nam da wiedza, czy to magia, czy technologia? - Mruknęła pod nosem Suki.
- Dużo. Technologia dalej działa - to V.V. podkreślił dobitnie - a co za tym idzie, można ją zhakować, posiadając odpowiedni komputer i choćby podstawowe dane, odnośnie tego co trzeba zhakować.

– Nawet jeżeli w teori można ja hakować pozostaje pytanie, czy można tego dokonać. Każda technologia, czy to elfów, smoków czy nasza ma inne zasady działania. Weźmy twoich pomocników. O ile wiem smocza technologia opiera sie na wykorzystywaniu kryształów, magii i stopów metali. Nawet najlepszy haker nie złamie ich zabezpieczań z poziomu ludzkiej technologi. – do dyskusji wałczyła się Sokka patrząc na arcyksięcia
– Do tego pochodzenie technologi nie jest znane – dodała Katara
– Dlatego poznanie szczegółów i przebadanie pieczecie jest jednym z priorytetów. – Zdenek spojrzał na lotnego z wyspy wody – Poza tym równica technologiczna nie jest problemem. Nie bez powodu kapitol reprezentuje wszystkie rasy.
– Więc zbierzmy zespół i zacznijmy dokładniejsze badania – mruknęła Anna – A jeśli chodzi o samego M, Twoje przypuszczenia mogą być słuszne – spojrzała na V.V. – Jednak równie dobrze może mu chodzić po prostu u udowodnienie swojej wyższości intelektualnej. Ot kompleks mniejszości, dlatego zablokował pole manewru wszystkim innym. Jeśli grasz na czyiś warunkach łatwo możesz przegrać bez dyktowania własnych.
– A wzięcie zakładników to dodatkowa presja… – dokończył Zuko. – Nie możemy wykluczyć obu wersji. Na jego miejscu zostawił bym plan awaryjny.
– Musimy też się przygotować na czarny scenariusz, gdzie nie wytłacza kopuły – dodał Yoh
zerkając na mapkę miasta ze znaczkami.

- Nie rozważam innego scenariusza, jak usunięcie tego badziewia. - V.V. powiedział V.V. pod nosem, zerkając na mapę z zaznaczonymi punktami.
- Podsumujmy, co nam wiadomo. - Powiedziała ze spokojem Storm. - Bariera w jakiś sposób blokuje dostęp do mocy i magii. Nie wiemy, gdzie są rozstawione komponenty, czymkolwiek one nie są, które ją tworzą. Najpewniej, jest ona magiczna, choć możliwe że wspierana technologią.
Jean wróciła do pomieszczenia, a niebieskie światełko w okolicach jej prawego ucha oznaczało podpięcie komunikatora, tego samego co przed momentem podkradł Lelouch i Suzaku.
- Skontaktowałam się z laboratorium. - Zaczęła od mocno skróconego raportu. - Poinformowałam, że każde z was wyznaczy grupę, która będzie z nimi współpracować.
- W porządku. - Storm szybko spełniła swoją część tego, co mówiła Gray.
Pozostali zebrani władcy poszczególnych żywiołach, czy też wysp je reprezentujących, również poszli w te ślady, kontaktując się z laboratoriami na swoich wyspach. Po skończeniu każdy dał znak wykonania wspomnianego zadania, by przejść do dalszych debat:
- Musimy zagwarantować bezpieczeństwo i pomoc medyczną, na pewno u niejednego brak mocy obije się na zdrowiu. - Mruknęła pod nosem Toph. - Oddziały mogą zapewnić dostęp do podstawowych dóbr i usług, a produkcja Kapitolu zapewni zapasy na co najmniej dwa tygodnie, nie?
- Yhym, tak mniej więcej. - Potaknął Hao.
- A ludzi nam wystarczy?
- Poza oddelegowanymi do poszukiwań pieczęci wciąż dostępny jest cały garnizon. Nie powinno być problemu z przydzieleniem konkretnym zespołom danych dzielnic. - Hao spojrzał pytająco na Annę, która przejmując rolę Gaary, przejęła i wojsko oraz pozostałe służby mundurowe.

Gdy inni debatowali Zdenek spojrzał na przesłana na C.A.D wiadomość która zawierała kilka zaktualizowanych danych. W tym przesłane zdjęcia satelitarne. Nie przeszkadzając pozostałym wrzucił je na większy ekran. To pokazywało spory obszar jaki zajmowała kopuła i zdecydowanie bardziej działało na wyobraźnię.
– To twór ewidentnie magiczny. Cztery oddziały Obdarzonych po pięć osób jest rozlokowane w tych miejscach - wcisnął przycisk i na ekranach pojawiły się czerwone kropki z zasięgiem – Dodatkową pomoc zapewni samolot którego pozycji nie znam. Co prawda nie jest to pojazd bojowy, ale zdołał uchwycić to - pokazał zdjęcie, gdzie widniał powalony Tobi z Deidara a w środku kadr uchwycił kudły Madary i Anteiku która miała Ryojego na końcu broni. I cienie kilku innych sylwetek.
Ich organizacja co prawda była niezależna,ale pierwszeństwo zawsze miał Kapitol co do podejmowania decyzji. Potem podobnie jak Hao spojrzał nie tyle na Annę co ukradkiem zerknął na jej towarzyszkę.
- Wystarczy. Stacjonarny oddział mechów jest w trybie gotowości, oddział specjalny o ile wiem jest na misji treningowej, jakimś cudem znaleźli pilota do Tristiana. W razie potrzeby z pewnością zostaną użyte, pozostałe oddziały, poza jednym czekają na rozkazy. Jeden niestety nie zdołał wrócić z misji przed opadnięciem kopuły.
– A co z łapaczami? – zapytał Zuko
– Teraz nie ma czasu się nimi zajmować, choć sytuacja również ich wypłoszyła z kryjówek – mruknęła Katara
– Priorytetem dla nas powinno być pozbycie się kopuły, jeśli starczy nam wszystkim środków można o nich pomyśleć – westchnęła Anna.

- Ludzie będą bardziej potrzebni, by ogarnąć ewentualny chaos. - Potaknęła z westchnieniem Storm, poprawiając śnieżnobiałe włosy. - Na razie i tak nic nie zrobią.
Toph wyraźnie słuchała kogoś, kto siedział przy niej i opisywał jej, co widać na ekranie. Co chwila komentowała, bądź upewniała się czy dobrze zrozumiała, jednak robiła to w sposób, by nie przeszkadzać i samej nadążać. Na szczęście, jak typowa kobieta, miała dość spore pokłady wielozadaniowości.
- Opuszczony akademik miejskiego liceum, jakby ktoś pytał. - Mruknął Hao, który natychmiast poznał miejsce uchwycone z samolotu.
- Co ludzie robią w tej ruderze? - Spytała Toph.
- Tym możemy zająć się po zdjęciu bariery. - Mruknął pod nosem Asakura. - Na razie to jest priorytetem, moja droga. - Hao przeniósł spojrzenie na mapę. - Mogą sprawdzić, ale zgaduję że słusznie obstawimy, zakładając że nie zrobią z tym za wiele? - Zagadnął, zerkając na Zdenka.
Na samego Zdenka spojrzała też Samara, która wyłapała jego spojrzenie. Omiotła go spojrzeniem, nieznacznie się uśmiechając pod nosem, bardziej do siebie niż do niego. Jak na razie jednak się nie odzywała, zwyczajnie nie wypadało się wtrącać.

- O ile mi wiadomo na terenie szkoły miała być przeprowadzana tajna akcja w trybie incognito odnośnie jednego z nauczycieli. Miała w niej brać udział organizacja z zewnatrz, jednak nie przypominam sobie, aby dotyczyło to łaopaczy. A sam akademik… cóż obiekt nie był używany i odosobniony, więc był dobrym miejscem na tymczasową bazę. Widać ktoś jeszcze wpadł na podobny pomysł. – odparł
Cóż wiedział co i jak, ale nie czuł sie zobowiązany do wyjawiania szczegółów, zwłaszcza kiedy nie dotyczyło to miasta.
– Nie wiem kto jest teraz w akademiku, ale kazda operacja niesie ze sobą spotrre koszty i ryzyko.A w tym wypadku bariera moze przeszkadzać im bardziej niż nam.
– Więc jakie są ustalenia?
Zostawiamy akaemik i skupiamy sie na obywatelach miasta. – Mruknał Yoh
– Jakie sa punkty zapalne w mieście?
– Sprecyzuj – Anna spojrzała na kwiecia z blizną
– Dzielnice podwyższonego ryzyka, gdzie może dojsc do zamieszka, lub paraliżu – wyjaśniła smętna lotna Zuko
Anna przez chwilę coś wstukiwała w klawiaturę by potem na mapie ukazały sie poszczególne punkty w kolorach od jasnożółtego po wściekła czerwień.
– A co ze strefą zero? – zagadnął Zdenek patrząc na mapkę
– Aktywność bez zmian, nie wycofam stamtąd stacjonujących oddziałów – odparła krótko Anna.
Tyle dobrego – mruknał Yoh
Kiedy inni rozmawiali Zdenek sięgnął po chusteczkę, przetarł nia nos i po zerknieciu na nią schował do kieszeni.
– Karel co z twoim apetytem? – zapytał zerkając na brata. Przynajmniej jednym okiem bo nie chciał nachalnie wpatrywać sie w Samarę, która trochę go intrygowała na swój sposób.

- Strefa Zero musi być pod nadzorem. Wybranie z niej ludzi to ostateczność. - Potwierdziła Storm na słowa Anny, na moment się zamyślając.
- Przede wszystkim media nie mogą siać paniki. - V.V. spojrzał wymownie na Cheng. - Jeśli zapanuje chaos i wojna domowa, to tylko utwierdzi M w przekonaniu o wygranej.
- Będę trzymać rękę na pulsie. - Zapewniła go Huan.
- I gra. - Arcyksiążę lekko uśmiechnął się do niej. - Monitoring nic nie wykazał?
- Sprawdziliśmy, ale nie znaleźliśmy nic. - Odezwał się jeden z funkcjonariuszy.
- A kanały? Sprawdzili już? - Spytała się Toph.
- Tak. - Odpowiedział jej Hao po szybkiej konsultacji na komunikatorze z L'em. - Konstrukcja z telefonem, który zabrali jednak do tej pory nie sprawdzili i ciało kobiety tam znaleźli.
- Kobiety?
- Nie znana, nie ma przy sobie też niczego, co mogłoby ją zidentyfikować.
- Coś jeszcze?
- Nic.
- Ja z kolei powiem od siebie - V.V uznał za dobre, by to wtrącić - że osoby urodzone dwudziestego dziewiątego lutego tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiątego szóstego wykazały nietypową reakcję na barierę. Może to być po naszej stronie.
Karel w tym dyskretnie spojrzał na chusteczkę, którą chował jego brat. Obawiał się o jego zdrowie, a może nawet i życie, bo wiedział doskonale o tym, że na swój sposób ma w sobie demona, który ciągnie od niego siły, tym więcej, jeśli z niego korzysta. W myślach odetchnął z ulgą, widząc że jak na razie jest wszystko w porządku. Kiedy Zdenek zapytał go o apetyt, niemal natychmiast zmarszczył czoło w zamyśleniu, bo doszło do niego że w sumie nie jest głodny.
- Właściwie, to nie jestem głodny... - Powiedział, nie wierząc w te słowa. - Jak se cítíte?* - Spytał, tym razem przechodząc do języka czeskiego.

*Czeski: "Jak się czujesz?"

- Media powinny również przypomniec procedury dla cywili i poinformować o ogólnych naszych ustaleniach. Mieszkańcy powinni wiedzieć co sie dzieje – dodała od siebie Katara Rzecz jasna zgadzała sie z tym aby nie siać paniki.
– To jest ktokolwiek,kto może używać mocy? –Zuko nie ukrywał zaskoczenia.

Zdenek przez chwile nie zwracał uwagi na rozmowę,tylko spojrzał na brata jak ciele w malowane wrota
– Nie wierze,ze to słyzę – odparł – Jsem v pořádku. Zálivky mě očistí.*
Takimi skutkami kopuły to nie pogardzi. Potem jednak spojrzał na V.V a sądzac po minach innych nie wszyscy wiedzieli o co chodzi.
– W tym samym czasie doszło do wypadku w strefie zero. szczegółowe dane nie są ujawnione,ale niedługo później w strefie promieniowania zaczęły sie rodzić dzieci z technomocami. Jak wiadomo moce ujawniają się w okresie późniejszego dzieciństwa niezależnie od rasy, co jest uznawane za okres ochronny. W ich wypadku bariera ta została złamana i moce ujawniały sie natychmiast, co wywołało poruszenie w mediach. Większość tych dzieci nie dożyła trzech lat, nieliczne przebywają w zakładach zamkniętych, ponieważ nie są zdolne do normalnego funkcjonowania. Reszta, która nie wykazywała amonali, lecz posiada ten typ mocy jest monitorowana do dzisiaj. – Wyjaśnił nieco szerzej o czym zaczął mówić arcyksiąże, a zarazem nie poruszając istoty tematu.
Znał ten temat gdyż sam kiedyś sie nim zainteresował. To było dość ciekawe zagadnienie nawet z naukowego punktu wadzenia. Bo niezależnie od rasy każdy z rodziców chce chronić swoje dzieci, zwłaszcza te nienarodzone.

* Nic mi nie jest. Zatoki mi sie oczyszczają…

Karel spojrzał kątem oka na brata, wzruszając ramionami gdy skomentował jego brak apetytu, a gdy powiedział, że po prostu mu się przeczyszczają zatoki z cichym, ledwie słyszalnym westchnieniem zaakceptował takie wyjaśnienie. W tym czasie Cheng nieznacznie skłoniła się Katarze, która dodała od siebie komentarz dotyczący roli mediów w aktualnej sytuacji.
- Zrobię, co da się zrobić. - Zapewniła Cheng, zerkając na hologam Katary.
Potem przeniosła spojrzenie na Zuko, który zdziwił się na słowa arcyksięcia. Właściwie sama nie do końca wiedziała, o czym dokładnie mówił ten wieczny chłopiec, więc gdy Zdenek zaczął rozwijać poruszony przez niego temat, spojrzała na niego zaciekawiona. Podobnie zresztą jak Samara, która na Keirze aż tak długo nie mieszkała, więc za wiele o nim nie wiedziała.
- W teorii, zawsze to dodatkowe możliwości. - Zamyśliła się Storm.
- W praktyce, wszystko to zrobisz na komputerze. - Wywrócił oczyma V.V.. - Acz faktem jest, że może to jest słabość bariery, albo że może ją nam pokazać.
- Skoro mowa... - Na ekranie pojawiła się przybliżona jaszczurka, która szła po kopule od środka, który obraz zapewne przesłali z X4.
- Nie jest groźna, jak się do niej zbliży? - Z wyraźną podejrzliwością mruknął Hao.

- Jak widać nie- Mruknął Yoh zerkajac na ekran. – Ale ten miał mniej szczęścia – dodał wkazując na nieprzytomnego smoka.
– Co to za metalowe ustrojstwo?– Zapytała lotna Zuko
– Stary model mecha bojowego, który powinien być dawno zutylizowany.Większą wydajność ma sprzęt na jakim teraz pracujemy – mruknęła Anna wzdychając cicho.
Miała dziwne przeczucie kto siedział w środku i jakoś ja to nie dziwiło. Z drugiej strony Gaara kiedyś cos o nim wspominał.
– Wróćmy do kopuły – wtrąciła się Katara – Jeśli kopuła nam nie szkodzi to dlaczego?
– Moze sprawca całego zamieszania blefuje? – rzucił Yoh bez zastanowienia.

- Wątpię, czy blef. - Jean odezwała się ze spokojem. - Wątpię też, że jest to akt pokojowy.
- To fakt, nie zależy mu na ofiarach, bo chaos na miasto spuszcza w minutę, od kiedy się ludzie pobudzą. - V.V. zaczął bawić się pasmem swoich długich włosów.
- Nie wiemy jednak, co stanie się z humanoidalnymi rasami, gdy dotkną bariery. - Odezwała się Toph. - Może zmiany są niezauważalne, pojawią się z czasem.
- Swoiście zaprogramowane obrażenia? - V.V spojrzał na jej hologram.
- Nie jest to niemożliwe. - Potaknął Karel w zamyśleniu. - I technologia i magia jest w stanie zagwarantować coś takiego, więc nie można wykluczyć.