Wat Rong Khun

Kiedy przyszło do teleportacji.poczuł się trochę dziwnie. Przeszły go lekkie dreszcze po ciele, nie mógł sie także przez chwile poruszyć, poza mruganiem powiekami. Sam proces jednak uznał za dość szybki, po prostu mieszkanie sie rozmyło, a na jego miejsce zmaterializowała się świątynia. W sumie kojarzył ją, była dobrym punktem orientacyjnym, ale nigdy nie miał tu powodu się zjawiać. Nawet prywatnie. Poczuł jednak dziwną energię, przez co dokładniej się rozejrzał.
– E magowie, ktoś coś więcej powie na ten temat? – Zerknął po zgromadzonych omijając wzrokiem upierdliwą staruszkę i jej dialog z demonem. Ta dwójka tak się kochała, że wolał im nie przeszkadzać. A sam raczej magiczny nie był, co innego Mello, czy jego kochany szwagier. Wyraźnie jednak czuł, że to miejsce do zwyczajnych nie należało.

Matt także sie rozejrzał po nowej miejscówce i gwizdnął z podziwu. Z bliska ta światynia wyglądała znacznie lepiej niż na fotach w internetach. bardziej jednak zwrócił uwagę na dwóch odwiedzających, którzy przeszli obok i nawet ich nie zauważyli.
– To nie kościół tylko świątynia. Całkiem inny odłam religijny, łącznie z bóstwami. Niech babcia wrzuci na luz, chyba ze jest babcia moherowym beretem i przyszłą tu świątynie zrównać z ziemia w imię swojego księdza - przyciął.
Jemu było obojętne czy świątynia,czy kościół, nie wyznawał żadnej religii. Potem podszedł niepewnie na początek mostu, miał złe przeczucia co do przechodzenia przez niego.
– Choć to bardziej przypomina piekło, jak coś świętego - mruknął.

Accelerator tylko prychnął na rozmowę demona z dewotą. Teraz będą się żreć ze sobą do białego rana. Uśmiechnął się pod nosem gdy wyczul energię miejsca. darmowe doładowanie cudownie! Taka zabawa mu sie podoba. Widząc jak Matt przystaje nad mostem, doczłapawszy w pasie i… najzwyczajniej w świecie wrzucił ją na sam środek wystających łapek. Miał jej serdecznie dość, a jak już sprawdzać pułapki, to na mięsie armatnim.
– Za swoje grzechy trzeba płacić - burknął a sam pokierował się mostem w kierunku świątyni.
– idziecie, czy wolicie pozostać turystami? - mruknął do kogokolwiek.

- Ta cisza to chyba cisza przed burzą... - Skomentowała, kompletnie ignorując dialogi innych.
Na jej oko, nie było dookoła nic, co mogłoby wzbudzać podejrzenie. Wszystko zdawało się być na miejscu, a z racji bycia Azjatką, Noriko znała tę świątynię. Nie uczęszczała może do niej zbyt często, nie była jakoś mocno religijna, ale czasem się zdarzyło. Z tego powodu, poznałaby, gdyby coś się zmieniło, lub miało zmienić. Na pewno by to zauważyła.
- Nie widzę nic dziwnego tutaj... - Noriko rozejrzała się po okolicy.

- Nie ocenia się książki po okładce... - Mruknęła Mello, od razu poprawiając chwyt na zabranym z pokoju pistolecie, gotowa oddać strzał w każdej chwili.
Jako osoba niemal absurdalnie przewrażliwiona na punkcie swojego bezpieczeństwa i bycia gotową do obrony, wolała już choć trochę przygotowań poczynić i ukończyć, by było szybciej. Jej czujne oko jednak, jak na razie, nie zarejestrowało nic, czego można się czepiać.
- A twój książęcy tyłek mamy chronić, czy sam se poradzisz? - Przeniosła poirytowane spojrzenie na Leloucha, czekając na jego odpowiedź.

- Bycie turystą jest kuszące... - Skomentował Lelouch, widząc, że kobiety raczej szykują się, by wejść do środka, a przynajmniej na teren.
Spojrzał na Mello, gdy zadała mu pytanie, czy ma ktoś go chronić, czy będzie potrafi obronić się sam. Co prawda kusiło go, by powiedzieć że w istocie, potrzebuje ochrony, bo sam sobie nie da rady. Z drugiej jednak, strzelcem był całkiem wyszkolonym, więc na dystans na pewno sobie poradzi. Wsetchnął cicho, spoglądając z nutą podejrzenia na świątynię.
- Zostanę tutaj, będę was osłaniać z dystansu. - Zadecydował po chwili.

- Niech pani trzyma się blisko niego. - Poprosił staruszkę, mając na myśli demona. - Nic pani nie zrobi, a wręcz ma największe szanse, by panią ochronić. - Zapewnił ją.
Następnie pośpiesznie ocenił, kto do czego się nadaje. Zważywszy na swoje zdolności, uznał siebie za najlepszego do roli dowódcy tej bandy. Nawet, jak aktualnie obecni i doświadczeni się z tym nie zgodzą. Spojrzał na Leloucha, który zadecydował się zostać przed budynkiem. Skinął krótko głową, przenosząc spojrzenie na Corneliusa, który też się nadawał.
- Duch, zostań z nim. - Spojrzał na szwagra. - Jesteś dobrym snajperem. No i masz na tyle dobrą kondycję, że w razie czego szybko znajdziesz się w zwarciu.

Cornelius spojrzał katem oka na szwagra.
- Od kiedy ty tu wydajesz rozkazy? - mruknął i omiótł wzrokiem okolicę świątyni. Nie było zbyt dobrej okolicy do strzelania jak nie otwarta przestrzeń to dalej roślinność marnej jakości.
- Zostaw nam psa i możesz iść się modlić - dodał poklepując białe futerko po zadku. Gdyby psiak zmienił sie w tryb smoka w świątyni to raczej rano najbliższy kościół nie miał już żadnej konkurencji. na co pewnie księżulcio, by się nie obraził… Zaraz potem pokierował się w stronę toalet. szedł nie tyle za potrzebą, co były w miarę dobrym miejscem na oddanie ewentualnego strzału gdyby ktoś chciał takiego Lulu przerobić na przekąskę.

-Świątynia, demony, zmutowane psy, dewota. Ciekawy wieczór - mruknął Matt wchodząc juz na pomost.
Podobnie jak inni na wszelki wypadek trzymał broń w pogotowiu. czuł sie dziwnie spoglądając na te wszystkie wystające łapy i zdeformowane metalowe twarz. miał dziwne wrażenie, że to zaraz ożyje i będzie chciało ich pochłonąć. Cholera wie co za gre prowadził z nimi ten facet w kuli.
- Dziwnie się tu czuje. Niby to świątynia, a front przypomina bramy do piekieł. Co zastaniemy w środku? - zapytał z czystej ciekawości licząc na to,ze ktoś juz tu kiedyś był.

- Nie marudź- mruknął You do Matta.
Albinosa nie interesowała historia świątyni ani inne pierdoły. Gdy już wszedł na pomost po prostu szedł przed siebie. mieli zabić jakiś cel? To po cholerę drążyć inny temat i się wahać, jeszcze i zwieje.
- Może i cisza przed burzą,ale te burzę sami rozpętamy - odparł.
Gdy przeszedł przez kładkę zatrzymał się na chwile na początku mostu i rzucił okiem na wartowników czy czym tam były dwie figury po bokach. Miał wrażenie,ze jedna zamrugała do niego oczami, na co potrząsnął głową. Okej wypił trochę piwa, ale przecież nie był aż tak pijany! Chyba. Tak czy inaczej ruszył dalej.