Siedziba Abstergo

Smoki, wraz z nadprogramowym bagażem zapakowanym z tyłu samochodu, podjechały pod siedzibę firmy Munro. Smok rzucił zaklęcie na nieprzytomnego towarzysza, by odrobinę chociaż sytuację zatuszować przed ewentualnymi gośćmi. Po wejściu do środka przywitał się z pracownicami recepcji, by przejść z Jacobem do jednych z drzwi, prowadzący na korytarze.
Po wpisaniu kodu przez Santiago, we trójkę dostali się na zamkniętą część firmy, gdzie mieścił się animus i pochodne mu urządzenia.
- Żeby była jasność. - Zaanonsował, gdy tylko weszli do części technicznej, gdzie uwijało się parę smoków i półsmoków. - Nikomu nie ma tu się zmieniać fryzura i rysy twarzy.
Smoki natychmiast oderwały się od wykonywanych zadań, spojrzały na niego niepewnie, jednak natychmiast posłusznie potaknęły, mierząc Jacoba nieufnym spojrzeniem. Nie odwróciła się tylko jedna osoba. Niska wzrostem, lecz szczupła kobieta, której rude włosy kontrastowały z białym kitlem. Munro wyciągnął telefon, wystukał krótką wiadomość i podszedł do niej, by podsunąć notkę w zasięg jej wzroku. Ta zerknęła na wiadomość, spojrzała na szefa, a ten wskazał palcem pozornie puste krzesło. Szybko zdjął zaklęcie maskujące, będąc ciekawym, czy ktokolwiek rozpozna nową zabawkę.
- Spiskuje przeciw nam i naszym konkurentom. - Wskazał gestem Jacoba. - Czy ktokolwiek z was ma mi coś do powiedzenia? - Spojrzał po paru losowych podwładnych.

Jacob przez cała drogę nie odzywał sie ani słowem, zerkał jedynie raz po raz na nieprzytomny "bagaż" chcąc mieć pewność, ze menda nagle im się nie obudzi w pół drogi i nie spowoduje wypadku. Nie martwił się o obrażenia ciała, jako smoki wiele zniosą, ale to były ich prywatne porachunki i gliniarze byli ostatnim problemem,który miał ochotę.rozwiązywać.
Gdy zaparkowali przed wejściem trzymał się z tyłu. Siedziba Santiago,wiec niech on prowadzi, a on w tym czasie bliżej zerknie na miejsce pobytu jego kolegów po fachu… Nie zamierzał niszczyć tej firmy w jakikolwiek sposób, zależało mu na ludziach i na wyciągnięciu informacji z tej gnidy jaką targał jego konkurent. Zresztą podstępna walka to raczej była domena ludzi smoki bardziej ceniły honor. Po przekroczeniu progu firmy teraz Jacob obserwował reakcje pracowników. Gwizdnął jeszcze cicho na widok nowej zabawki, zapowiadały sie ciekawie spędzone najbliższe minuty. Nie umknęła mu też ukryta wiadomość,ale na razie postanowił poczekać na rozwój wydarzeń.

Santiago niemal dosłownie z buta wkroczył do siedziby swojej firmy. Powiadomiony smok niemal natychmiast czekał na niego z wszelakimi raportami. Po oddaniu dokumentów pokierował się w stronę laboratorium, gdzie chciał dopytać się czy mają jakiekolwiek odczyty. Głównie po to, by nie być gołosłownym, ale tak właściwie i tak był ciekawy, czy coś znaleźli, na anomalię związaną z nietypową reakcją N.
Daleko jednak nie zaszedł. Widząc niebieskie włosy dziewczyny, która biegła korytarzem, wyraźnie nie zwracając uwagi gdzie się kieruje, skierował się za nią, po drodze sięgając z kieszeni marynarki strzykawkę ze środkiem uspokajającym. Zasłaniając jej oczy wstrzyknął jej zawartość strzykawki. Przez moment stał, z dziewczyną na rękach, zastanawiając się co w ogóle miałby z nią zrobić. Postanowił, na swój sposób skorzystać z tej sytuacji. Wszak może kupić trochę zaufania, nawet jak będzie to co najmniej dziwny przypadek.
Westchnął pod nosem, szukając już wyjaśnienia na taki obieg rzeczy, a potem po prostu przeszedł do swojego biura. Po załatwieniu paru spraw, co obejmowało również sprawdzenie odczytów, których dużo się nie pojawiło. Dał sobie parę minut, po odpowiednim czasie powtarzając dawkę specyfiku ulokowanej w fotelu dziewczynie. Nie mógł tak szybko wracać, by uwiarygodnić swoją historię. W międzyczasie powiadomił żonę o tym, co znalazł, choć na wszelki wypadek nie informował ją o tym, że zamierza zabrać Kaname ze sobą.
Gdy uznał, że czas już wracać, złapał dziewczynę na ręce i zwyczajnie ruszył.

//ZT (Akademik [Santiago i uciekinierka])